Violent America.

Last night, at about 1 am or so, I wanted to have some pancakes. So I asked my wife if she would like to go to the nearest Denny's restaurant that serves pancakes at that hour (one of their shticks is "Real Breakfast 24/7"). She thought the idea was crazy and it's really unhealthy to eat at night especially a restaurant food (I was too lazy to make the pancakes on my own).

Well, it turns out that during the time we were discussing the merits of industrially made pancakes, the police were shooting someone in the parking lot of the restaurant I wanted to go. Two police patrols pulled over someone and thought he had a gun. So they opened fire and hit him twice. Usually when police open fire, the target dies. In this case we either they were not good shots or the race of the driver played a role (he is white). In any case, the victim is alive and in stable condition.

They did not find a gun.

Running low on gas.

The Armenian government fined Armentel, the land line and internet access monopoly in the country, today. The fine was $1 million and the alleged misdeed was a violation of anti-trust regulations with their policies towards the ISP-s in the country.

One million dollars is an eye popping amount in Armenia. It looks like there is a need to fill the coffers. It costs a lot of money to persecute the opposition.

Attack Sites.

I have come across very strange events during the last two days. Yesterday, Google Diagnostics advised me that http://www.pf-armenia.org/, Policy Forum Armenia, was an attack site and advised me not to go there.

Today, blog.oneworld.com, Armenia and the South Caucasus Knot, was similarly flagged.

What's going on? As far as I am concerned, these two sites are legitimate and their authors are not after stealing personal data or installing malware on the users' computers.

Update: Onnik informs that blog.oneworld.am was not infected. There were a few hacked files on the oneworld.am domain that have since been cleaned up. More information is available at http://517design.livejournal.com/262008.html.

Trial Delayed 3rd Time - Charges increased despite the State still having no evidence

This is a letter sent to Aram Hamparian of ANCA and Brian Ardouny of AAA. If you remember, these organizations, that claim to represent the American Armenians, endorsed the violent crackdown of the demonstrators on March 1. Since then, they have failed to condemn the Armenian government for keeping dozens of political prisoners effectively endorsing this crime against the Armenian citizens as well. --nazarian

Trial Delayed 3rd Time - Charges increased despite the State still having no evidence

The press was in attendance as well as a few dozen relatives and friends. Mr. Manukyan appeared heartened by having so many supporters in the audience who were standing and cheering for him.

Unfortunately the prosecutor sought an adjournment in order to raise the charges pending against Mr. Manukyan.

He was originally charged during the investigation phase with "organizing public events in violation of the law" (punishable by up to 2 months of imprisonment) and "violence against authorities, endangering their life or health" (punishable by 5 to 10 years imprisonment) (a high felony).

Before the trial the felony charge were downgraded to "simple violence against authorities" (punishable by up to 5 years in jail). Even under this charge there have been no witnesses or testimony against him, despite bribes, threats and beatings.

Today, at the opening of his trial, the prosecutor sought an adjournment to upgrade the charges back to the more serious felony, punishable by 5 to 10 years imprisonment. At the prosecutor's request the court adjourned the case for four weeks. It will now be transferred to the court that handles the higher felonies.
---------------------------------
Where is the Diaspora as another group of Armenians are killed off? Mr. Manukyan gave his whole life to his country: played by the rules, never raised his voice or took a dime, sacrificed everything instead of bowing down to corruption or apathy and is now facing death in prison.

Where are the Armenian voices for that? Ask them:

AAA:
Email: info@aaainc.org
Web: www.aaainc.org

ANCA:
E-mail: anca@anca.org
Internet: www.anca.org

600 billion dollars.

That's how much two dozen eggs cost in Zimbabwe today. Yesterday they cost 375 billion dollars. A trillion dollars gets you two cans fo vegetables and a kilo of tomatoes. Needless to say, pretty much the only thing you can buy with money nowadays are perishable agricultural items.

THE CONSTITUTION OF THE REPUBLIC OF ARMENIA

Nowhere on the internet there is the Unicode version of the Armenian Constitution. So I created one: http://armeniaconstitution.blogspot.com/

The formatting is complete and the site is open for business. As long as blogger.com exists, people will have a one stop shop access to the Armenian and English versions of the constitution which is up to date as of today.

I would like to know if it is a good idea to have the now obsolete first constitution there as well.

ՈՒՍՏԱ ՀՐԱՆՏ

пионеры герои

Ты уже не мальчик, храбрый барабанщик…
Били тебя, не добили, жгли, да не спалили.
Отчего так рано стал ты сед?

Ոմն «երիտասարդ» Սերգեյ Զամանյան մտնում է Սերժ Սարգսյանի ասուլիսին եւ հարց է տալիս իր բլոգի մասնակիցների անունից` յանի ինչքա՞ն է պետությունը հանդուրժելու Հյուսիսային պողոտայի ակցիան, որը, ըստ նրա, բերում է հակասանիտարական վիճակի եւ խանգարում է առեւտրական կազմակերպությունների գործունեությունը:

Դե, երիտասարդ ասելով, որքան հասկացա, իմ տարիքի տղա է, այսինքն` 30-ը լրացած է, այսինքն` Սովետից մի կաթիլ բան է տեսել, ասենք` դպրոց է գնացել սովետի ժամանակ ու պիոներական կազմակերպության անդամ է եղել: Բայց, Աստվա՜ծ ջան, որքա՛ն են այդ կարճ տարիները ազդել «երիտասարդի» վրա: Անծայրածիր այս աշխարհում միայն սովետական պիոների գլխուղեղում կարող էր ձեւակերպվել նման «հարց» կամ նման «կարծիք»: Միայն սրանց համար մի սովորական նստացույց կարող է պահանջել պետության միջամտություն: Միայն սրանց պատկերացրած կարգ ու կանոնն է այնպիսին, որ պետությունը պետք է միջամտի առեւտրական կազմակերպությունների եւ նստացուցավորների հարաբերություններին: Կարճ ասած, մեր «երիտասարդը» Բրեժնեւից մի քիչ է ավելի երիտասարդ` դատելով իր մտածելակերպից: Տխուրն այն է, որ այս հակահայ ապազգային ճիվաղները այլեւս երբեք կապիկից մարդ չեն դառնա, նրանց հաշմված մտածողությունը այլեւս երբեք չի վերադառնա համամարդկային գոնե միջին ստանդարտին: Իրոք որ, բիլի, նե դոբիլի:

Ծանոթս, որը նույնպես ներկա էր այդ ասուլիսին, ասում է` դա այդ մարդու կարծիքն է: Ես արդեն հոգնում եմ հաշվի առնել ակնհայտ օլիգոֆրենների «կարծիքները»: Հասկանո՞ւմ եք, երբ ասում են` մարդու կարծիքը պետք է հարգեք, խոմ խոսքը նրա մասին չէ՞, որ ամեն մի նեդոբիտիյ Պավլիկ Մորոզովի բլթցրածը պետք է կարծիքի տեղ անցնի: Խնդիրն այն է, որ մարդը նախ ինքն իրեն պետք է հարգի եւ իր կարծիքի իրավունքը թանկ գնահատի, այլ խոսքերով` ունենա մտքի կարգապահություն: Կարծիքը, ի վերջո, պետք է հիմնավորման գոնե փորձ ունենա: Եթե ես դուրս գամ եւ ասեմ, որ, ասենք, Սերժ Սարգսյանին բոլոր ձայն տվածները բոմժ են, դա չի լինի կարծիքի արտահայտում, որ պետք է հարգել: Խնդիրն այն է, որ ես ինձ ու իմ միտքս այնքան եմ հարգում, որ նման բաներ որպես կարծիք չհրամցնեմ հասարակությանը: Բայց եթե ես այդպիսի բան անեմ, իմ կարծիքը հաշվի չառնողը միանգամայն իրավացի կլինի: Հիմա դուք ինձ ասեք, եթե մարդը հարցնում է Սերժ Սարգսյանին, թե` ձաձա՛, բա գիտե՜ս, նստացույցը խանգարում է առեւտրական կազմակերպությունների գործունեությանը եւ ի զորու չէ ինքնուրույն հասկանալ, որ եթե մի բան Հայաստանում իրոք խանգարում է առեւտրական կազմակերպությունների գործունեությանը, հատկապես` մանր եւ միջին բիզնեսին, դա կլանային տնտեսությունն է, դա օլիգարխիկ մենաշնորհներն են, դա ստվերային բիզնեսն է, եթե մարդը, ապրելով Հայաստանում, այնքան կույր է, որ չի հասկանում, որ այդ ամենի «պապան» եղել են եւ մնում են Հայաստանի, այսպես կոչված, «իշխանությունները», եթե նա չի հասկանում, որ Հայաստանը նաեւ այդպիսի տնտեսական համակարգի արդյունքում կործանվելու է համաշխարհային եւ տարածաշրջանային մրցակցությունում, հետեւաբար` եթե մարդն այդքան հարգանք չունի ինքն իր մտագործունեության նկատմամբ, ես արդյո՞ք պետք է հարգեմ տրամաբանության նման բռնաբարությունը որպես «կարծիք»: Արդյո՞ք այդ դեպքում Սեւանի գժանոցի կլիենտների մտքերն էլ են կարծիք: Կամ ինչո՞ւ ես չպետք է ամեն բան չանեմ, որպեսզի նման մտածողության կրողների կարծիքը ի սպառ վերանա, եթե խոսքը իմ սիրելի երկրի ու իմ սիրելի ժողովրդի լինել-չլինելու մասին է: Այո՛, ես համաձայն եմ ֆաշիստ լինել, քան պիոներներին հանդուրժեմ:

Հ.Գ. Իմ դպրոցական տարիներն անցել են շատ ուրախ: Ես կերել եմ բազմաթիվ պիոներների ու պիոներվոժատիների կյանքները ամենաանհարմար հարցերով, տապալել եմ Լենին պապիկին նվիրված բազմաթիվ դասեր: Հետագայում, երբ նրանց պաշտպանած սովետական երկիրը փլուզվեց, ես աշխատում էի շատ մեծահոգի լինել նրանց նկատմամբ եւ նույնիսկ շատ անգամ պաշտպանել եմ սովետական կարգերը ծայրահեղ քննադատությունից: Բայց հիմա ես տեսնում եմ, որ սրանք նորից այնքան են հաբրգել, որ ուզում են իմ երկիրն էլ կործանել իրենցի նման: Դրա համար ես այս տողերը գրելուց հետո եռապատիկ ուժերով գնում եմ Հյուսիսային պողոտա գիշերելու, եւ ինչպես իրենք են ասում` «հակասանիտարական վիճակ» ստեղծելու:

ՈՒՍՏԱ ՀՐԱՆՏ, http://www.hzh.am/24-07.html

What's going on in Javakhq?

I thought the Sahakashvili administration was interested in improving the living conditions of the citizens in Javakhq. That would mean improving the economic opportunities for the people and also basic human rights like freedom of speech and thought.

Currently there seems to be a crackdown of an organization called 'United Javakhq'. One of the members, Vahagn Chakhalian, has been arrested. The offices of the organization were searched. There is also a large contingent of police, brought in from elsewhere in the country, in the area as well.

So, is this some kind of an anti-Armenian operation by the Georgian government? In the past we have seen a number of arbitrary arrests of the citizens of Armenian origin. There have been a few instances when the Georgian police shot and killed their own citizens whose only fault, it seems, was that they were ethnically Armenian. Needless to say, these police were never brought to justice.

It is important that the rights of the ethnic minorities in Georgia are respected. The successive governments there have not been known for their tolerance towards their minorities. I am hoping that Sahakashvili doesn't fall in the same trap.

We need to pressure him and help him stay on the right track for Georgia's development.

Who to blame.

I love election campaigns... As we start gearing up for the elections in November, the campaign is getting dirtier. It's exciting to see all the mudslinging. So far the opposing camps have been moderately quiet but things are getting livelier. No doubt, after the conventions we will have some swiftboating, too. Let's see who will have a smarter issue.

The latest McCain ad is not going to be one of the smart ones. It actually hurts McCain more than it does Obama. Why? Because he blames the high gasoline prices on Obama. I don't know how many undecided people it is going to convince. I predict very few. I will still vote for Obama. And my wife will still vote for McCain. Hopefully after seeing the incompetence of the McCain camp, she will change her mind in November.

BTW, the battery in my tractor died today. I blame Obama for it.

Old school media.

What intrigues me in this editorial is not the opinion of the editor but the acceptance that he is far from the internet and the processes that take place online. I am debating whether it is possible to sit behind a desk and lead a daily newspaper without being an active consumer of online content. Even if some of it is unpleasant...

«Բլոգերական» սպեցիֆիկա

Այն, որ երկուշաբթի օրը կայացած նախագահի ասուլիսին չէին հրավիրվել ընդդիմադիր թերթերի ներկայացուցիչները, մեղմ ասած, խելամիտ որոշում չէր: Եթե Սերժ Սարգսյանը իսկապես ՀՀ բոլոր քաղաքացիների նախագահն է, ապա այդ քաղաքացիների մեջ, անշուշտ, մտնում են նաեւ հիշյալ թերթերի բազմահազարանոց ընթերցողները, որոնք իրավունք ունեն առաջին ձեռքից իմանալու երկրի ղեկավարի ասածները, ինչպես նաեւ ստանալու այդ թերթերի լրագրողների կողմից հնչեցված հարցերի պատասխանները: Պետական մոտեցումը, կարծում եմ, բացառում է լրատվամիջոցներին «յուրայինների» եւ «օտարների» բաժանելը, եւ նախագահական նստավայրն այն տեղը չէ, որտեղ նման բաժանումներ պետք է կատարվեն: Ուզում եմ անհամեստորեն հիշեցնել, որ երբ ես ՀՀ առաջին նախագահի մամուլի քարտուղարն էի (1993-ի մարտից մինչեւ 1994-ի փետրվարը), մտքովս անգամ չէր անցնի որեւէ ասուլիսի կամ բրիֆինգի չհրավիրել, ասենք, դաշնակցական ուղղվածության թերթերին, որոնք այն ժամանակ շատ ավելի ընդդիմադիր էին, քան այսօրվա ամենածայրահեղ արմատական լրատվամիջոցները: Փոխարենը Սերժ Սարգսյանի ասուլիսին մասնակցում էին երիտասարդներ, որոնք ներկայացել էին որպես «հայ բլոգերներ»: Խոստովանեմ, որ դաստիարակված լինելով տպագիր խոսքի վրա՝ բավականին հեռու եմ «բլոգի», «չաթի», «ֆորումի»՝ ընդհանրապես ինտերնետային մշակույթից: Գործի բերումով երբեմն կարդում եմ հայերի կողմից կազմակերպված քաղաքական թեմաներով ինտերնետային քննարկումներ, բայց այնտեղ, ճիշտն ասած, որեւէ պայծառ գաղափարների կամ խորը մտքերի չեմ հանդիպել: Հիմնականում հայհոյանքներ են, ընդ որում՝ ոչ այնքան քննարկման առարկայի, որքան իրար հասցեի. «Տո, դու ո՞վ ես, այ ..., որ այստեղ քո կարծիքն ես գրում»: Այնքան էլ հասկանալի չէ, թե ինչի հիման վրա են անծանոթ մարդիկ (ենթադրենք, Շվեդիայում եւ ԱՄՆ-ում ապրող հայ երիտասարդներ) իրար վերջին բառերով անպատվում. հավանաբար, ինտերնետում այդպես է պետք գրել: Իհարկե, մեր տպագիր մամուլում նույնպես կարելի է հանդիպել «տո, դու ո՞վ ես» մակարդակի բանավեճեր, որոնք, սակայն, զազրախոսության վերջին սահմանը չեն անցնում: Մշակույթի առանձնահատկությունն է. առաջ գրում էին ցանկապատի վրա, հիմա՝ ինտերնետում: Չգիտեմ, «հայ բլոգերների» որ մասն են ասուլիսում ներկայացրել Սերգեյ Չամանյանը եւ Տիգրան Քոչարյանը, բայց նրանց տված հարցերը չափազանց յուրահատուկ էին: «Բլոգերներին», ըստ էության, հետաքրքրում էր. ա/ ինչո՞ւ իշխանությունը բռնություն չի կիրառում Հյուսիսային պողոտայում նստացույց անողների դեմ, բ/ ինչո՞ւ իշխանությունը բռնությամբ չի խոչընդոտում Մատենադարանի մոտ անցկացվող ընդդիմության հանրահավաքներին: Համաձայնեք, նման հարցեր կամաչեր տալ նույնիսկ «Հայլուրի» թղթակիցը: Գուցե դա է՞լ է մտնում «բլոգերական սպեցիֆիկայի» մեջ:

ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ

Crazy numbers.

Up until 1993 Armenia was using the Russian and Soviet Rubles. At the time, the conversion rate between these two Rubles was 1:1. It was a little strange at the time that the Russians were using both these banknotes but to an experienced financier it was clear that the Soviet currency would not survive for too long.

At the same time, there were debates in the parliament about bringing in more Soviet money as the supply of this currency increased when the Russians started taking it off of the market. It was called 'էմիսիա' and is literally translated as 'emission'. In practice, though, it was flooding of the marketplace with money without actually increasing economic output. For any country, and at the time Armenia was an independent country, that would mean disaster and inflation. But since the Soviet currency was used by Russia as well, and the Armenian economy was tiny, the danger of inflation was not that great. Through arbitrage the prices could be kept under control but that would increase the wealth of the people.

But this flooding could only be a short term policy - the Central Bank should have had a contingency plan to put out the fire if things went wrong. It was clear that this could not last long...

Well, the Armenian Central Bank did not have a contingency plan. Maybe there were not enough resources to come up with the plan. When it hit the fan, Armenia was unprepared. You can see the time-line of how things went wrong here. Hyperinflation ensued where the currency in use lost its meaning.

During the last couple of years Armenia and Zimbabwe have been brothers in arms. The political situation is remarkably the same (dictators, fraudulent elections, regimes killing their citizens, etc.) and both the countries top the list of the most unhappy people in the world. The only difference is that Zimbabwe is going through a hyper-inflationary period and Armenia is not. The picture on the left depicts a 100 billion dollar banknote that Zimbabwe plans to implement.

Gevorgyan

I just found a new blog from Yerevan: Gevorgyan. It's got interesting analysis of the situation on the ground.

Taking RK to the Hague.

Ռոբերտ Քոչարյանը Հայաստանի պետականության եւ հայ ժողովրդի նկատմամբ գործել է ծանր հանցանքներ։

Նա երկու անգամ նախագահական իշխանության է տիրացել կեղծ փաստաթղթերի հիման վրա՝ կատարելով իշխանության յուրացման ծանր հանցագործություն։ Իր միանձնյա եւ բռնատիրական իշխանությունը նա ամրապնդեց արյունով՝ 1999 թ. հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործությամբ եւ Հայաստանում հաստատեց իրական ավազակապետական ռեժիմ։ Նա իշխանությունն ավարտեց կրկին արյունով՝ 2008 թ. մարտի 1-ի դաժան սպանդով, որ իր բոլոր հատկանիշներով հանցագործություն է մարդկության դեմ։

Ուստիեւ մենք՝ Հայաստանի Հանրապետության ներքոստորագրյալ քաղաքացիներս, պահանջում ենք մարտի 1-ի ոճրագործության միջազգային անկախ հետաքննություն, իսկ Ռոբերտ Քոչարյանի գործը հանձնել Հաագայի Միջազգային Քրեական Դատարան։

Robert Kocharian has committed grave crimes against Armenia and the Armenian people. He twice took power based on falsified documents thus committing the grave crime of usurping power. He strengthened his authoritarian and dictatorial governance with blood - with the massacre on October 27, 1999 - and established a banditocracy in Armenia. He ended his reign again with blood - the violent massacre on March 1, 2008 which, with all its characteristics, is a crime against humanity.

Consequently, we, the citizens of Armenia signing this document, demand an independent investigation of the crime on March 1 and give the case of Robert Kocharian to the International Criminal Court in the Hague. (note: the earlier version of this post mistakenly identified the court as the UN Crimes Court in the Hague).

UPDATE: Tzitzernak provides a telephone number where the citizens of Armenia, unable to sign the document personally, can call and remotely sign the case against Robert Kocharian. The citizens can call 520974 in Yerevan from 11am to 5pm.

SS: no talks with the opposition.

Yesterday SS said that he would not engage in dialogue with the opposition. That effectively takes the option of 'talks' away from the table. And there are very few other alternatives to talks and all of them, that I can think of, are unpleasant.

Since September 21, 2007 the RK/SS regime has been tightening the bolts (գայկաները ձգել). What do they think their resources are for this? When you look, all the other dictatorships out there that tighten bolts either end up being overthrown (remember the Ciausescu execution) or their populations suffer in poverty.

I refuse to allow my compatriots suffer in such a manner. (edited the last sentence in order to avoid misinterpretation)

Killing the blogs one step at a time.

SS had a press conference the other day. He invited two bloggers (pigh (pigh.livejournal.com)and akunamatata_ser (akunamatata-ser.livejournal.com)) and let them ask one question each. The invited were palace bloggers serving the needs of the regime. The questions they asked obviously were pro-regime.

One question was that why the police do not get rid of the sit-in participants since they are driving the shops on the Northern Avenue to bankruptcy. The other question was why don't the police disperse the demonstrators near Matenadaran since these demonstrations are not sanctioned.

A normal way of asking such questions would be: why aren't the sit-in participants allowed in the Liberty square so that the shop owners on Northern Avenue are not inconvenienced; and why aren't demonstrations allowed at Matenadaran...

These two bloggers have been very active promoting blogging in Armenia. Incidentally, these two were also the authors of the 'soap operation' a few months back. With their actions, they are turning the word 'blog' into a four letter word.

UPDATE: Mark Grigorian (in Russian) and Unzipped (in English) have reflected similarly upon this. Falcon-45 comments (in Russian) more on the actual and implied meaning of the questions asked. A1Plus has a detailed coverage (in Armenian) of the press conference itself where.

Evil and eviler.

Who looks more evil in this photograph - Rice or Ataturk?

Superment or Robocop.

I am wondering which one of these two words describes best the police serving SS - Superment or Robocop? Apparently, there is a ment that's testifying against three political prisoners. He accuses them of using force against a representative of a law enforcement agency (him). Apparently, this cop detained one of the political prisoners at 7:30 am, the other one at 8:30 am and the third at 11:00 am. Not only that but he managed to do all the paperwork between these arrests.

So there is a proposal to call people like him Superments or Robocops.

Police v. Political Prisoners

Հուլիսի 15-ին Երկիր Մեդիա հեռուստաալիքով ցուցադրվեց Արմեն Սարգսյանի հեղինակած "Նոր տողից" (ԻՆՏԵՐՆՅՈՒԶ) հաղորդումը, որը նվիրված էր քաղբանտարկյալների հարցին և որի ընթացքում ցուցադրվեց ՀԻՄԱ-յի կողմից կազմակերպված "Քաղբանտարկյալ" vs "Ոստիկան" ֆուտբոլային խաղը: Այն ստորև Ձեզ ենք ներկայացնում:

Yerkir Media broadcast a report on the soccer game, Police v. Political Prisoners, organized by Hima. Video from Internews TV show "New Paragraph".

Սերժ Սարգսյանին շրջապատող քաղաքական տեխնոլոգները տհասներ են:

Ո՞Վ Է ԱՅՍ «ԽԵԼՈՔ» ԲԱՆԵՐՆ ԱՆՈՒՄ

Հարցնում է արտակարգ եւ լիազոր դեսպան Արման Նավասարդյանը

«Ինձ շատ է տխրեցնում այսօր կատարվողը,- մեր զրույցի ընթացքում ասաց 10 տարի շարունակ Հայաստանի ԱԳՆ-ում բարձր պաշտոններ զբաղեցրած (արտգործնախարարի տեղակալից մինչեւ միջազգային կազմակերպություններում Հայաստանի ներկայացուցիչ) Արման Նավասարդյանը: Նրա դիտարկումները փոխանցում ենք առանց միջամտության:- Կարճ ժամանակահատվածում մենք Ղարաբաղի հարցով 3 քաղաքական աֆրոնտի բախվեցինք՝ ՄԱԿ-ի եւ ԵԽԽՎ բանաձեւերն ու Մեդվեդեւի հռչակագիրը: Մեր դիվանագիտության հետեւանքով մեզ հրամցնում են միջազգային փաստաթղթեր, որոնց մեր հասարակությունը նայում է ապշահար, ինչպես այն անմեղ կենդանին կնայեր նոր դարպասներին:

Եվ այս համատեքստում ուզում եմ ասել՝ էթնոհոգեբանները մի օր թերեւս կուսումնասիրեն՝ մենք երեւի մազոխիստ ազգ ենք: Ինչպե՞ս ենք կարողանում բոլոր վեկտորներով փչացնել մեր հարաբերություններն ամբողջ աշխարհի հետ: Ես չեմ անդրադառնում հարեւանների հետ մեր հարաբերություններին՝ բոլորը լավ գիտեն, թե ինչ է կատարվում: Չեմ անդրադառնում հայ-ամերիկյան հարաբերություններին՝ արտգործնախարարն այժմ այնտեղ է, ու Աստված տա՝ մեր երկրում դեսպանուհուն ի վերջո ուղարկեն: Էլ չեմ ասում, որ Բուշը մինչեւ հիմա չի շնորհավորել Սերժ Սարգսյանին: Նաեւ չեմ անդրադառնում Ռուսաստանի հետ հարաբերություններին, որ անընդհատ ծափ ենք տալիս, բայց շատ հարցականներ կան այստեղ: Ռուս օլիգարխներին ու կրիմինալներին Հյուսիսային պողոտայում շենքեր ծախելը դեռ չի նշանակում ՌԴ-ի հետ ունենալ փայլուն հարաբերություններ: Եվ տեսնում ենք, թե ինչպես է փոխվում Ռուսաստանի քարոզչական մեքենայի «կողմնացույցի սլաքը»:

Մեր դիվանագիտության աշխարհագրությունը՝ հարաբերությունները փչացնելու առումով, շատ է տարածվում: Եվ դրա վերջին օրինակն Իսրայելն է: Ես հասկանում եմ՝ քաղաքական պայքար է ընթանում, պետք է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին հայտարարեին մասոն, ՄՈՍՍԱԴ-ի գործակալ եւ այլն: Բայց երբ մի բան անում են՝ պիտի մտածեն, թե ինչ է դրա հետեւանքը: Եվ ահա ԱՄՆ պետքարտուղարի տեղակալ Դեյվիդ Կրամերն այստեղ մեզ մեղադրեց հակասեմիտիզմի մեջ: Հաջողեցինք խնդիրներ ստեղծել Իսրայելի նման մի երկրի հետ, որի հետ 300 միլիոնանոց արաբական աշխարհը չի կարողանում, կներեք, քյալլա տալ: Բայց մենք կարողանում ենք՝ մի փոքր առիթով, որ հանրահավաքի ժամանակ բարձրացրել են Իսրայելի դրոշը: Սա պետք էր կարողանա՛լ: Սա առանց իշխանության հնարավոր չէր:

Պիտի այս կապակցությամբ ասեմ՝ Սերժ Սարգսյանին շրջապատող քաղաքական տեխնոլոգները տհասներ են՝ բառիս լայն իմաստով: Ես սա ասել եմ նաեւ նախընտրական փուլում: Եվ այդքան մարդ որ ձայնը տվեց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին՝ նաեւ այդ տհասների շնորհիվ է. սա իմ խորին համոզմունքն է: Սա արդեն դիվանագիտություն չէ՝ զուտ քարոզչական, քաղաքական աշխատանք է տարվում: Իսրայել, որը Թուրքիայի հետ ունի բարեկամության ու համագործակցության մեծ պայմանագիր, որն ունի ռազմական համագործակցության գաղտնի մաս, եւ այս համաձայնագրին տարիներ շարունակ համառ կերպով ցանկանում է միանալ Ադրբեջանը: Իսկ եթե դա ստացվի՝ մենք կդառնանք մի գեղեցիկ «բուտերբրոդ»: Չգիտեմ՝ հայ քաղաքական միտքը, դիվանագիտությունն ո՞ւր է նայում:

Անդրադառնանք մյուս երկրների հետ հարաբերություններին: Մենք կարողացանք Սիրիայի հետ հարաբերություններն իջեցնել ժամանակավոր հավատարմատարի մակարդակին: Հարց է առաջանում՝ ինչի՞ համար: Ո՞վ է այս «խելոք» բաներն անում:

Թող վեր կենա՝ ասի Ուկրաինայում Հայաստանի դեսպանը (ես բոլորին սիրում եմ՝ իմ սերը նրանք են), բայց թող ասի՝ արդյոք այդ երկրի հետ մեր հարաբերությունները լա՞վ են, եւ ի՞նչ է ինքն արել դրանք բարելավելու համար: Ես կարծում եմ, որ վատ են. Ուկրաինան պաշտպանում է Ադրբեջանի բոլոր նախաձեռնությունները եւ անգամ տանկեր էր ժամանակին տալիս:

Եվ էլի՝ տեղեկատվություն խորհելու համար. կառավարության անդամները համազգեստներ հագան ու մտան խրամատ: Դրանից առաջ էլ ողջ քաղաքը ողողված էր «Իմ զենքը...» պլակատներով. «Իմ զենքը եկեղեցին է», «Իմ զենքը իմ սերն է», չգիտեմ՝ «Իմ զենքն իմ սեռն է»... Հիմա էլ Տիգրան Սարգսյանը նկարահանվում է՝ ատրճանակը ձեռքին: Դրանից առաջ էլ Ռոբերտ Քոչարյանը նկարահանվում էր «Կալաշնիկովը» ձեռքին: Այսինքն՝ անում ենք այնպիսի բաներ, որ ամրապնդենք մեր նկատմամբ զարգացող այն ստերեոտիպը, թե մենք ագրեսոր ենք: Մինչդեռ անգամ իրականում ամենառազմատենչ պետությունն է այսօր փորձում բոլորովին այլ կերպ ներկայանալ՝ գլոբալիզացիայի ֆոնի վրա: Ինչո՞ւ ենք մենք փորձում այսպե՛ս ներկայանալ:

Վերջին հաշվով, ներքին քաղաքականության համատեքստում, արդյոք այսօր մենք հնարավորություն ունե՞նք Ղարաբաղի կամ Թուրքիայի հետ հարաբերությունների հարցում հաջողություններ ունենալ, եթե պայթյունավտանգ է երկրի ներքաղաքական իրավիճակը: Չէ՞ որ արտաքին քաղաքականությունը ներքին քաղաքականության արտացոլումը եւ շարունակությունն է, ու մինչեւ ներքին խնդիրները չլուծվեն... Մեզ մոտ ամեն ինչը կարիք ունի համակարգային փոփոխության: Եվ այստեղ հարցը Սերժը, Լեւոնը կամ Ռոբերտը չեն. պիտի ենթարկվի համակարգային փոփոխության ամբո՛ղջը, որի մեջ մտնում է նաեւ արտաքին քաղաքականությունը»:

Պատրաստեց ԱՆՆԱ ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆԸ

Պռառաբ Ռոբը

ՊՐՈՐԱԲԻ ՀԱՅՏՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ

Քոչարյանի վերջին շրջանի հարցազրույցներն ու հայտարարությունները (ի նկատի ունեմ անցած տարվա աշնանից սկսած ժամանակահատվածը) իսկական հաճույք են պատճառում:

Կատակ չեմ անում: Իսկապես, ամեն մի իր նոր հրապարակային ելույթով այդ մարդը հնարավորություն է ընձեռնում ճանաչել իր իրական աշխարհընկալումը: Նախկինում նա երբեք այդքան չէր բացվում եւ հիմնականում օգտվում էր Երրորդ Հանրապետության շրջանում ձեւավորված պաշտոնապես ընդունելի համարվող գաղափարաբանության բառապաշարից: Եւ մնում է միայն բերանը բաց լսել հայտնությունները, որոնք վերաբերում են նրա իրական աշխարհընկալմանը: Իսկ բերանը բացել արժի, որովհետեւ Քոչարյանի պատկերացումները կյանքի եւ քաղաքականության մասին շշմեցնող են մի մարդու համար, որը 10 տարի դե ֆակտո եղել է երկրի առաջին դեմքը: Քոչարյանի վերջին հարցազրույցում ես ամենից շատ տպավորվեցի այն հատվածով, ուր խոսվում է Տեր-Պետրոսյանի կողմից չնկատած նորակառույցների, ասֆալտի, մեքենաների, սրճարանների, ռեստորանների եւ այլնի մասին: Խնդիրը նույնիսկ այն չէ, որ Քոչարյանի նշած նորակառույցների գեղագիտական եւ քաղաքաշինական արժեքը շատ կասկածելի է, կամ որ նրա ասֆալտը վաղուց ճաքճքել է եւ այլն: Եւ նույնիսկ այն չէ, որ 90-ականների հետ շարունակ կատարվող համեմատությունները Քոչարյանի կողմից ուղղակի անբարոյական են, քանի որ յուրաքանչյուր ողջամիտ մարդու մոտ հարց է առաջանում` արդյո՞ք նույն այդ 90-ականներին Քոչարյանի ղեկավարած Արցախում կային ֆիրմա ավտոներ, ռեստորաններ, ասֆալտ եւ այլն: Շշմեցնում է, որ երկրի նախագահը առհասարակ խոսում է մեքենաներից, շենքերից, ասֆալտից եւ նույնիսկ, մեղա Աստծո, ռեստորաններից ու սրճարաններից` ներկայացնելով դա որպես իր ղեկավարման գլխավոր ձեռքբերում: Մի պահ պատկերացրեք, որ Քլինթոնն ասի` արա՛, ա՛յ Բուշ, տե՛ս իմ վախտով ինչ շենքեր են կառուցվել Նյու Յորքում, կամ ինչ կայֆ կազինոներ են գոյացել Լաս Վեգասում: Անհեթեթություն: Իհարկե, Հայաստանը ԱՄՆ չէ, ավելի փոքր է, ավելի աղքատ եւ այլն: Բայց նույնիսկ մեզ մոտ այս հարցերը լավագույն դեպքում կարող են լինել քաղաքապետի մակարդակի պաշտոնյայի հպարտության առարկա: Ծայրահեղ դեպքում դրանցից որոշները որպես ձեռքբերում կարող է մատնանշել վարչապետը: Բայց անկախ երկրի նախագահը ամենեւին էլ այդ կարգի հարցերով չի մտնում պատմության մեջ: Նորանկախ երկրի պաշտոնաթող նախագահին գնահատելու համար սերունդները միանգամայն այլ` ռազմավարական բնույթի հարցեր են տալու: Օրինակ` ա) կայացե՞լ է արդյոք արդյունավետ պետական համակարգը` Սահմանադրությամբ նշված երեք իշխանական թեւերի բաժանմամբ, բ) կայացե՞լ է արդյոք կենսունակություն եւ ճկունություն ապահովող մրցակցային բազմաբեւեռ քաղաքական դաշտը, գ) ձեւավորվե՞լ է արդյոք իշխանության փոխանցման կայուն մեխանիզմ, թե՞ յուրաքանչյուր ընտրական գործընթաց անցնում է ցնցումներով եւ այլն, եւ այլն, այսպիսի տասնյակ հարցեր կարելի է ձեւակերպել: Եւ սրանք արդեն նախագահին, այլ ոչ թե պրորաբին վերաբերող հարցեր են: Եւ այս բոլոր հարցերի պատասխանները Քոչարյանի դեպքում բացասական են: Անկեղծ ասած, դրանց մի զգալի մասը բացասական է նաեւ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի պարագայում: Բայց նախ վերջինիս դեպքում կան բազմաթիվ մեղմացուցիչ հանգամանքներ (նրան բաժին հասան հետսովետական ընդհանուր տարածքի օբյեկտիվորեն ամենածանր տարիները, պետությունը առաջին քայլերն էր անում, չկար փորձ, գումարած սրան` պատերազմական վիճակ, տնտեսական խորը անկում եւ այլն: Բացի այդ, Տեր-Պետրոսյանն իր այսօրվա գործունեությամբ ամեն ինչ արել է եւ անում է, որպեսզի լրացնի իր առաջին նախագահության բացերը): Իսկ եթե Քոչարյանն ուզում էր, որ իրեն ավելի շատ սիրեն, քան Տեր-Պետրոսյանին, հրաշալի շանս ուներ 10 տարվա մեջ ոչ թե խորացնել նախկինների թերացումները, այլ շտկել դրանք: Եւ տնտեսական աճը, որը տեղի ունեցավ նրա նախագահության օրոք, ոչ միայն չի արդարացնում նրան, այլեւ խլում է նրանից նաեւ այն մեղմացուցիչ հանգամանքը, որն ունի Հայաստանի առաջին եւ առայժմ վերջին նախագահը: Բայց Քոչարյանն էլ, կարծում ենք, դեռ շանս ունի: Հանրապետության վերականգնումից հետո նրան կարող ենք առաջարկել սահմանամերձ գյուղերից մեկում ասֆալտ փռողի ուղղիչ աշխատանքներ կամ էլ որպես հայտնի ասֆալտ փռող նա կարող է խոպան գնալ Ռուսաստան: Ասում եք` լավ չի՞ նախկին նախագահի մասին նման անհարգալից տոնով խոսել: Բայց ո՞վ է մեղավոր, որ հենց ինքն է իր նախագահության կարեւոր ձեռքբերումը ասֆալտ փռելը համարում:

ՈՒՍՏԱ ՀՐԱՆՏ

Hard to believe.

BBC headline: The European Court of Human Rights has ruled that Croatia did not discriminate against Roma pupils by putting them in separate, all-Roma classes at school.

The court seems to endorse racism and segregation. It sets a very dangerous precedent. I know they don't care much about what happens in backwards places like Croatia and stuff, but still.

I want to know what the judges were smoking....

Forged documents and the banditocracy.

There is very little that the banditocracy headed by Serj Sargsian can do to surprise me...

In Russia there was a a lawmaker called Levon Chakhmakhchian. Mr. Chakhmakhchian was elected from Kalmikia and also was a close buddy of Robert Kocharian. He was also involved in an organization called 'Russian-Armenian Business Partnership' ( "Российско-армянское деловое сотрудничество"). Everything would be fine and dandy if there was no one thing. Mr. Chakhmakhchian stole 1.5 million dollars and was later caught together with a relative of his who worked as an assistant to the auditor at Duma, and with the chief accountant at the above mentioned organization.

As part of his defense, Mr. Chakhmakhchian presented documentation about his legal status and place of residence. The court found that these documents were forgeries.

Unfortunately, these forgeries were done at the Armenian Embassy in Moscow...

Mr. Chakhmakhchian was today sentenced to 9 years in a correctional facility. His relative got 8 and the accountant got 7 years.

Corruption: spies, politicians and whistleblowers.

I came across this article on Khosq. It's quite interesting and I thought that it is a good idea to post on this blog as well.

The Secrets Behind ‘State Secrets’: How Turkey's Mafia-like 'Deep State' (and its Neocon Friends) Penetrated the American Government

By Mike Mejia

French filmmaker Mathieu Verboud is set to release a new documentary for European television this fall, which will reveal important new insights into the case of former FBI translator and president of the National Security Whistleblower’s Coalition Sibel Edmonds. Edmonds, a Turkish-American whose wrongful termination lawsuit was suppressed by the government’s invocation of the all-too-common “state secrets privilege”, reported to her superiors espionage and deliberate mistranslations on the part of fellow Turkish translator, Melek Can Dickerson. It seems Ms. Dickerson had relationships with targets of FBI investigation working at the Turkish Embassy and the American Turkish Council, a fact which meant that anything she translated was likely to be false. However, instead of receiving a promotion for bringing Ms. Dickerson’s’ espionage to the attention of her bosses, Edmonds was fired after she went in frustration to the U.S. Senate. The FBI refused to investigate Edmonds’ claims, at least in part, because the contract linguist had discovered quite a messy scandal: the content of the mistranslated documents revealed that some very powerful people in the U.S. government, including House Speaker Dennis Hastert, were connected to foreign organized crime. Even worse, these foreign criminals connected to the high and mighty in the U.S. were also connected internationally, through the heroin trade and associated money laundering, to international terrorist organizations like al Qaeda.

Okay, take a deep breath and take a step back: it’s not a pretty picture. According to what we know so far from Sibel Edmonds’ many interviews and from the groundbreaking story on her case from Vanity Fair, “An Inconvenient Patriot” , Edmonds found that within the U.S. a nest of Turkish spies, some working at the Turkish embassy, others affiliated with namely the Assembly of Turkish American Associations (ATAA), the American Turkish Associations (ATA) and the American Turkish Council (ATC), were involved in espionage, bribery, illegal lobbying, drug trafficking and the infiltration of U.S nuclear research labs. Separately, from a former CIA Counterterrorism official, Phillip Giraldi, who himself was once based in Turkey, we know that some arms sales meant for Turkey and Israel were actually meant for resale to countries like China and India- and perhaps even to international terrorists- using fake end-user certificates. So we have Turkish nationals at the Embassy and NGOs stealing U.S. secrets for sale to the highest bidder, re-selling arms meant for Turkey, bringing in drugs from Europe, and pouring money into bribes and lobbying activities.

To understand how these activities fit together- Americans must first understand what Europeans call the Turkish ‘deep state’. In 1996, a car crash in a town called Susurluk revealed “link between politics, organized crime and the bureaucracy” in Turkey. As it turns out, its crippled economy in the 1990s meant Turkey had become the European equivalent of Colombia- a state almost completely dependent on the Turkish mafia and by extension, the Southwest Asian Heroin trade. Which is where the Turkish ‘deep state’ comes in- it becomes very difficult to determine where the ‘government’ ends and the ‘mafia’ begins. What we do know from Sibel Edmonds and other sources is this: Turkey’s secular establishment, including the Turkish military and intelligence services (MIT), as well as political parties associated with former Prime Minister Tansu Ciller, appear to have been more connected to the Turkish mafia than the Turkish Islamic Parties that Washington abhors. Furthermore, it appears from reading into some of Edmonds’ statements that the Turkish mafia was partnered with Osama Bin Laden’s al Qaeda network in the drug trade- meaning Turkey’s secular establishment was more connected to al Qaeda- pre/9-11- than were the Islamists in Turkey. Which is quite ironic, to say the least.

If you think this story sounds too convoluted to be true, and you feel the instinct to dismiss Edmonds’ claims, think again. Every investigation into the whistleblower’s charges- from the Senate Judiciary Committee to the Department of Justice’s Inspector General Report, has found that Edmonds’ story is corroborated within the FBI, which means her translations, not those of Melek Can Dickerson, were the correct ones. This also means that the aforementioned Turkish organizations, and certain Turkish diplomats, were indeed under FBI investigation. And all this put together means that people like Dennis Hastert probably were- and perhaps still are- on the payroll of Turkish ‘deep state’ interests.

A recent article published in the U.K. Guardian about the well-connected Kurdish Baybasin clan also gives important backing to the former translator’s story. The article details how Europe’s “Pablo Escobar”, Huseyin Baybasin, has “alleged that he had received the assistance of Turkish embassies and consulates while moving huge consignments of drugs around Europe, and that Turkish army officers serving with NATO in Belgium were also involved." This information, of course, dovetails most precisely with what Sibel Edmonds has been hinting at for over 3 years now; that targets of FBI investigations linked with the Turkish embassy and Turkish organizations were involved in narcotics trafficking. It is clear the Baybasin gang and the secular factions in Turkey had a seemingly symbiotic relationship, with the government providing the traffickers diplomatic passports and thus free reign to travel around the world without fear of prosecution. Also involved in the scandalous Turkish drug running are the very notorious, Pope-killing Grey Wolves, a fascist organization connected to human rights abuses in Turkey.

As for who else besides Hastert might have been on the payroll of Mr. Baybasin and friends- we turn next to the Executive Branch. In an interview with Chris Deliso of antiwar.com, Edmonds hinted at key roles played by some powerful unelected officials-important Neoconservatives like Marc Grossman of the State Department, and Richard Perle and Douglas Feith, formerly of the Defense Department. If we hit the rewind button and go back to a CBS 60 Minutes’ interview in October, 2002, we remember the ex-contract linguist stated that Turkish targets of FBI investigation had spies inside the U.S. State Department and at the Pentagon in order to “obtain the United States military and intelligence secrets.” It doesn’t take a genius to conclude that Grossman, Feith and Perle might have been the persons to whom she was referring in 2002. Furthermore, the language specialist has repeatedly stated in past interviews that investigations into pre-9/11 terrorist financing activities were blocked “per State Department request”, leaving open the question whether it was Mr. Grossman, then Undersecretary of State for European Affairs, who actively hindered investigations into the Turkey-Bin Laden link.

Perle and Feith are an interesting case in this hidden scandal. Their consultancy, International Advisors (IA), has done extensive work for the Republic of Turkey, though it is questionable who is paying the invoices. Ms. Edmonds rhetorically asked the question of Phoenix radio personality Charles Goyette in January 2006, “For what [were they paid]? One could imagine, hypothetically, that passing state secrets might be one “service” provided to the Turkish mafia/government by IA. But would Perle and Feith have gone beyond that? Would they have introduced the Turkish mafia types to Denny Hastert, and counseled “deep state” interests in how to skirt U.S. campaign finance laws? After all, the Turks were reported to have made their initial payments from 1996-1998 through “unitemized (less than $200) contributions”, after which they allegedly delivered suitcases of cash to the Speaker’s front door. Someone had to teach them the intricacies of campaign finance law: was it IA? What we do know is that Perle was a key architect of the Israeli/Turkish alliance forged in the late 90s, and that Edmonds case also is connected to the AIPAC spy scandal- leaving lots of room for speculation on how the rest of the story pans out.

As messy and ugly as this, for lack of a better phrase, “Turkish DeepState Gate” scandal appears, the consequences of continuing to do nothing about it- of allowing the government’s outrageous use of ‘state secrets’ to insure Dennis Hastert, Richard Perle, Douglas Feith, Marc Grossman and others are never investigated, could be horrific. Ms. Edmonds plans to take petitions to the Senate Judiciary Committee in the coming months to finally force full and open hearings on her case. She will try to do the type of lobbying that does not involve foreign bribery or ill-gotten gains. This will be the simple type of petitioning guaranteed of every citizen in the Constitution under the First Amendment, a long forgotten portion of the Bill of Rights. Americans aware of the situation can only hope, and do everything in their power to insure, that Ms. Edmonds’ type of lobbying prevails.

Mike Mejia is a freelance writer with a Master’s in International Policy Studies from the Monterey Institute of International Studies, where he specialized in International Trade and Arms Proliferation. He currently resides in an undisclosed location in the American Heartland and can be contacted at lenlarga@yahoo.com

The face of Armenia today.

If you remember, on March 1, while the paramilitaries were beating up and killing the opposition demonstrators, a couple of shops were looted not far away. The government propaganda machine immediately used the footage of the looting to claim that it was the demonstrators who did it. The opposition, on the other hand, claimed that the looters actually hauled some of the stolen items in police cars.

Time went by and three of the looters were brought to justice. It turned out that all three were connected with the regime, and one of them was actually Serj Sargsian's representative during the so called presidential elections.

As time passes, new and new evidence emerges that shows that the looting was actually planned and conducted by the regime. Aravot has an article where they describe the court procedure of one of the looters (many thanks to Narjan for having the link).

Հուլիսի 11-ին Վճռաբեկ դատարանի մամուլի քարտուղարը տեղեկացրեց Երեւանի քրեական դատարանի կայացրած դատավճռի մասին, որով Սարգիս Մկրտչյանը մեղավոր ճանաչվեց մարտի 1-ի գիշերը կողոպուտ կատարելու մեջ, դատապարտվեց ազատազրկման՝ 1 տարի ժամկետով: Սակայն դատարանը վճռեց նրա նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցնել ու նրան արդարացնել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 225-րդ հոդվածի 2-րդ մասով («Զանգվածային անկարգությունները»)՝ արարքի մեջ հանցակազմ չլինելու հիմքով: Փաստորեն՝ այս անձնավորության գործողությունները սահմանափակվել են միայն կողոպուտով, նա հանրահավաքի մասնակից չէ:

Here is the translation.

On July 11 the press secretary of the Appeals Court informed us about the verdict of the criminal court in Yerevan where Sargis Mkrtchyan was found guilty for robbery on March 1 and was sentenced to 1 year in prison. But the court decided to stop the proceedings against him and find him not guilty for violating article 225, paragraph 2 of the criminal code (mass disturbances) for lack of evidence against him. So, the actions of this person were limited to robbery, he was not a participant in the demonstrations.

To sum up. A looter commits a major crime and is given 1 year sentence for robbery (he was not a demonstrator). People who did not commit any crimes are being given 2 to seven years prison sentences (they may have taken part in the demonstration). The bandits are given a preferential treatment by the justice system.

A handful of people question the reasons why there is a widespread demand for the regime to leave, or why we call them a 'banditocracy'. After this, do they still think the same way? Do they want to live in a country with such a justice system?

Probably not.

Update: BeautySavesWorld has a slide show of this report on YouTube.

Incentives, short term thinking and altered behavior.

Incentives (and disincentives) are the tool used by management to induce certain types of behavior among the subordinates. The management can be in the public sector (example: a fine for speeding), and in the private sector (example: an annual bonus for an employee). But a lot of the times these incentives have unintended consequences. Once the person or organization figures out the metrics used for the incentive, they will do everything possible to have good results for those particular metrics. Everything else will be ignored as they become a distraction.

Slate today has an article about a scheme in Ulyanovsk in Russia where the governor cooked up a scheme to improve the birth rates in his region. Any woman who would give birth on June 12 would receive a prize. One woman would receive a grand prize - an UAZ off-road vehicle. It's easy to imagine what happened next.

[...] On June 12, while Russia enjoyed its day off, doctors all over Ulyanovsk struggled to survive the most hellish day of their professional careers. The region's maternity wards, which usually stood half-empty, were suddenly filled beyond maximum capacity. Masses of screaming pregnant women seemed to materialize out of thin air. Stressed-out and sleep-deprived doctors ran around frantically attending to patients. Most doctors were forced to work multiple shifts just to keep up with demand.

When the clock finally struck midnight and the last bloody sheet dropped to the ground, the tally was impressive. Eighty-seven children were born in Ulyanovsk that day, nearly four times the region's average daily birthrate. With just a few prizes, Morozov's team had found a solution to a problem that has haunted Russia for the last two decades. Or so it seemed.[...]

By any measure (used as metrics), that was a grand success. But not all is what it seems. Read the rest of the story to find out what happened.

The sit-in at the Northern Avenue.

Lookalikes.

In the past I would sometimes post pictures of lookalikes. The most favorite was this one.

Today I have two lookalikes. One is the reality, and another one is a lookalike of that reality.

Iran test fires missiles


Iran test fires missiles

Banditocracy in LA.

Looks like the members of the banditocracy are becoming active in the US. Some Raffi Boyajian, a member of ARFD, yesterday assaulted TV personality Rudik Hovsepian - the author of the 'Varaguyr'. Hovsepian was attacked in a cafe in the town of Glendale.

Since the US is not a banditocracy, Mr. Boyajian will most probably face jail time if Mr. Hovsepian makes a complaint to the police. I highly recommend him to do so. I don't know if the state will bring charges since this is an assault against free speech.

The members of media cannot and should not be subject to violence and any such attempt should be nipped in the bud.

Zhamanak has an interview with Mr. Hovsepian where he describes the altercation. Apparently, assaults like this against him are not new. A few years ago his car was burned down. Below is the press release of the Levon ter-Petrosian Support Center of US about the incident.

ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

Սույն թվականի հունիսի 6-ին, Վարագույր հեռուստաընկերության տնօրեն Ռուդիկ Հովսեփյանի վրա հարձակվել է ոմն Րաֆֆի, որ ներկայացել է որպես ՀՅԴ անդամ, եւ սպառնալիքներ տեղացել նրա ու ընդդիմության հասցեին:

Մենք, խստորեն դատապարտում ենք անկախ լրագրողի նկատմամբ կատարված այս արարքը բացարձակապես անընդունելի համարում ազատ խոսքի իրավունքը բռնի միջոցներով սահմանափակելու որեւե փորձ կամ ոտնձգություն:

Խոսքի ու տեսակետների արտահայտման ազատությունը յուրաքանչյուր անհատի նվիրական իրավունքն է եւ այդ առումով, ոչ ոք պարտավոր չէ իր տեսակետներն ու վերլուծությունները հարմարեցնել այս կամ այն անձի կան խմբավորման ցանկություններին: Օրենքը բոլորիս տվել է հավասար հնարավորություն ազատորեն արտահայտելու մեր մտքերը, եւ ոչ ոք իրավունք չունի խախտելու օրենքի այդ պահանջը:

Դատապարտելով այս արարքը, կոչ ենք անում բոլորին լինել խոհեմ եւ ցուցաբերել զգաստություն ու զսպվածություն, զերծ մնալով տարակարծությունները նման անվայել միջոցներով լուծելու ձեւից:

ԼԵՒՈՆ ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ԱՋԱԿՑՈՒԹՅԱՆ
ԱՄՆ-Ի ԿԵՆՏՐՈՆ
ք. Գլենդել, 08 Հուլիսի 2008թ.

War and Peace.

More information at http://www.warandpeacefilm.com/

An interview with RK.

A Mediamax agency exclusive interview with former Armenian President Robert Kocharian

Q. Mr. Kocharian, most of his last speech at a rally on July 4 Levon Ter-Petrosyan devoted to your criticism. What do you think, why was it?

A. It's the loser's complex speaking in him. After all, he has lost twice and he is not manly enough to lose with dignity. Besides, it's always convenient to direct his radicalism against a former president. In 1998 I did not do so, because I think such behavior is unworthy. This is a behavior of a small and angry man. Sometimes I feel sorry for him.

Q. It is obvious that the first President of Armenia showed an extremely hostile attitude towards you and transparent hints at the possibility of cooperating with the authorities under certain conditions. Do you think these are tactical moves, or a deliberate strategy?

A. I am sure, Levon Ter-Petrosyan is aware that he has irrevocably lost the elections. He thinks he lost to me but it is not so. As the then acting president, I only fulfilled my duty by protecting and restoring constitutional order in the country.

Ter-Petrosyan simply can not withdraw from the area of radical opposition. He will not be allowed by his owners and creditors. And radicalism should be targeted at something. So he is making an effort. Perhaps, it also seem to him that the authorities will like these actions and that way he will earn a forgiveness for the March 1 crime, and at the same time have the opportunity to freely cockscomb at rallies. It is a possible tactical calculation.

In terms of strategy I do not rule out that he continues to see me as his main political rival in future political battles. I think he once again is wrong - both in tactics and strategy.

Q. The address by Ter-Petrossian was full of flaws during your presidency. The point was that you destroyed everything that was possible to destroy. What do you say about that?

A. In the speech there is so much delirium that it does not make sense to provide an explanation for each item.Very soon a book with a set of factual material about the period of my presidency will be published. This will be pure statistics, without emotion. That will answer all the questions about the effectiveness of my work. Any country and any president can be proud of such pace of development . It would be amusing to publish the same book, based on evidence, about the period of Ter-Petrossian presidency. Let people compare. After all, he and HHSh did not leave a bright memory among people, did not build anything that could show today. They are the types who remain in history as effective destroyers. Sometimes Ter-Petrosian loses sense of proportion so that you begin to doubt his sanity. Perhaps his psyche simply does not stand up to stress.

Q. Perhaps there is a need from time to time to remind people that has been done and when? After all, those who are now 18-20 years old may simply not remember all this.

A. This is a question of responsibility and decency in politicians. By the way, not only the opposition. The temptation to lie to the youth may be among the authorities and the opposition.

I am curious about Ter-Petrossian's vision. When he takes part in rallies, where he is looking? After all, he does not see any new buildings erected during his reign. These simply do not exist in nature. Even if he only looks under his feet, he cannot not see that he is walking on good asphalt and well-lit streets. That there are more and more cars, and basically they are good foreign models. If he bothers to look up, then he will see the beautiful shop windows, cafes, restaurants and many more interesting things. If he makes an effort, he will remember that during his time none of that was there. The asphalt was broken, the streets were dark. I simply do not want to recall the shops, cafes and restaurants not to spoil the mood of our citizens.

Curiously, when members of his family and close ones walk on Northern Avenue, do they tell him about it? It's interesting also: does he go to Gyumri rally blindfolded or what? Amnesia and "poor vision" for a politician - this is almost a diagnosis.

Q. The press supporting Ter-Petrossian has consistently pursued the idea that you continue to rule the country.

A. This is complete nonsense. If this were the case, Ter-Petrosyan would have likely been put behind bars for criminality (by the way, I would have corrected my mistake of 1998). And certainly, President of Turkey would not have been invited to a soccer game in Yerevan.

The purpose of such publications is to create additional problems for the authorities . The countries must be managed by those who are responsible for it as written in the Constitution. The power and responsibility are inseparable and can not be in the shadow. This is my deep conviction.

Paranoia in Azg.

I don't know why I read Azg anymore. It has become like the Daily Mail or some other tabloid. The paper is choke full of paranoia about the Freemasons, the Jewish people, the US, the EU, etc. It really gets tired.

I wish I could just ignore them but in order to keep my finger on the pulse of the events, I have to read it. Not the most pleasant task...

Here is the latest example of this paranoia.

Got myself a stalker.

Yesterday a new blog popped up on LiveJournal. The self-described 3rd way blog by 'Ararat like our beutiful mountin' wants to promote harmony. The URL is realarmenia.livejournal.com which resembles the URL of the anti-Levon blog realarmenia.wordpress.com that's being promoted heavily among the right-wing circles lately.

Well, someone on Khosq promoted the '3rd way' blog and there were some upset people. Apparently the right wingers have high regard for my creativity (I still don't know why) and they think it was me.

So now I have my own stalker blog at hnazarian.wordpress.com which is run by the same realarmenia of wordpress.

Madness - gearing up for war.

A few days ago I was watching the videos of the Azeri military parade on June 26, 2008. The military hardware on display was worrying. The kind of weaponry showcased included the usual stuff like tanks, infantry, aircraft, etc. The most worrisome to me was the presence of surface to surface missiles. The live coverage of the parade on Azeri TV is available on Youtube in multiple parts (here is a link for part 4 and part 5 that are more relevant here. They have an MC and if you know Turkish you can understand that this is a clear message to us - they don't mention us by name but every 4-5 sentences they use the word "enemy").

And even though this did not receive any coverage in Armenia, apparently I was not the only one worried about this. Radio Liberty has an article about it today.

Ադրբեջանը ժամանակակից տեխնիկա է ցուցադրել

"Անցած շաբաթ Բաքվում կայացած զորահանդեսի ժամանակ Ադրբեջանը անսովոր անկեղծությամբ նոր ռազմական տեխնիկա է ցուցադրել, ինչը պետք է մտածելու առիթ տա հայկական կողմին", - գրում է Վաշինգտոնում լույս տեսնող Armenian Reporter թերթը:

"Նոր համակարգերի տվյալներն այնպիսին են, որ հայկական կողմի համար ավելի դժվար են դարձնում հաջողությամբ դրանց դիմակայելը", - կարծիք է հայտնում թերթի մեկնաբանը:

Նրա վկայությամբª հունիսի 26-ին տեղի ունեցած զորահանդեսի ժամանակ ցուցադրվել է SS-21 մակնիշի §երկիր - երկիր¦ բալիստիկ հրթիռների առնվազն երեք տարատեսակ: Կախված արդիականացման աստիճանիցª այս հրթիռները ունակ են կրելու մոտ 500-կիլոգրամանոց մարտագլխիկներ, որոնք կարող են հասցվել 15-ից 120 կիլոմետր հեռավորության վրա, ընդ որում նշանակետից շեղումը կազմում է ընդամենը մի քանի մետրից մինչեւ 50 մետր:

Երեւանը գտնվում է Նախիջեւանի սահմանից 70 կիլոմետր, իսկ Ադրբեջանի Գեդաբեկի սահմանամերձ շրջանիցª 100 կիլոմետր հեռավորության վրա, ինչը Հայաստանի մայրաքաղաքը խոցելի է դարձնում երկու ուղղություններից էլ:

§Միջազգային համաձայնագրերը պահանջում են, որ ցանկացած պետություն նման սպառազինության մասին պարտադիր տեղեկացնի համապատասխան միզազգային մարմիններին: ՄԱԿ-ի սովորական սպառազինությունների ռեգիստրը մինչեւ 2007 թվականի օգոստոսը նման զեկույց Ադրբեջանից չէր ստացել, ինչը նշանակում է, որ կամ Ադրբեջանը այդ արդիական զենքը բոլորովին վերջերս է ձեռք բերել, կամ պարզապես հարկ չի համարել տեղեկացնել դրա մասին¦, - գրում է թերթը:

Բաքվում Ուկրաինայի դեսպան Բորիս Կլիմչուկը հաստատել է, որ զորահանդեսի ժամանակ ցուցադրված զինատեսակների մեծ մասը ձեռք է բերվել Ուկրաինայից:

Armenian Reporter-ի վկայությամբª զորահանդեսի ընթացքում ցուցադրվել են նաեւ ռուսաստանյան արտադրության §Սմերչ¦ տիպի բազմագլխիկ հրթիռներ, ինչպես նաեւ թուրքական եւ իսրայելյան արդադրության զինատեսակներ, մասնավորապես, լրտեսական ինքնաթիռներ:

§Անցած շաբաթվա զորահանդեսը հստակ ուղերձ էր Հայաստանին եւ չի կարող ընկալվել զուտ որպես տոնակատարություն: Ցուցադրված սպառազինությունը եւ դրա ձեռքբերման եղանակը իրական արձագանք են ակնկալում թե' Հայաստանի զինված ուժերի կողմից, թե' արտաքին քաղաքականության բնագավառում¦, - եզրակացնում է թերթը:

Levon Ter-Petrosian's speech on July 4.

[...] Ետընտրական թոհուբոհում բոլորովին մոռացության է մատնվել պատմական այն նշանակալի իրողությունը, որ վերջապես ավարտվել է Ռոբերտ Քոչարյանի փառահեղ գահակալության տասնամյակը: Այդ բացը լրացնելու համար ես կփորձեմ ներկայացնել Քոչարյանի նախագահական շրջանի գործունեության սեղմ հաշվեկշիռը` ավելի համակողմանի քննությունը թողնելով ապագային:

Եվ այսպես. նախագահության տասը տարիների ընթացքում Ռոբերտ Քոչարյանը

• Կեղծ տեղեկանքի եւ ապօրինի ընտրությունների միջոցով բազմեց Հանրապետության նախագահի աթոռին,

• 1999թ. հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործության շնորհիվ ամրապնդեց իր իշխանությունը,

• Խափանեց այդ ոճրագործության լիակատար բացահայտումը,

• Պարտակեց տասնյակ այլ աղմկոտ սպանություններ,

• Ոչնչացրեց օրենսդիր եւ դատական իշխանությունների անկախությունը,

• Ստեղծեց քրեական աշխարհի հասկացություններով առաջնորդվող ավազակապետական համակարգ,

• Կեղծեց իր օրոք կայացած բոլոր ընտրություններն ու սահմանադրական հանրաքվեն,

• Վերացրեց խոսքի, մամուլի, հավաքների ազատությունը,

• Վարչախմբի վերահսկողության տակ դրեց բոլոր էլեկտրոնային լրատվամիջոցները,

• Փակեց «Ա1+» եւ «Նոյան տապան» հեռուստակայանները եւ հարկային տեռորի ենթարկեց «ԳԱԼԱ» հեռուստաընկերությունը,

• Սիստեմատիկաբար ուռճացրեց Հայաստանի տնտեսական զարգացման վիճակագրական տվյալները,

• Հայաստանը ենթարկեց լիակատար քաղաքական եւ տնտեսական մեկուսացման,

• Կոռուպցիան, խնամիությունը, հովանավորչությունը, ռեկետը վերածեց պետական քաղաքականության,

• Ոտնահարեց շուկայական տնտեսության երեք հիմնական սկզբունքները՝ հավասար հնարավորությունների ընձեռում, ազատ մրցակցության ապահովում եւ սեփականության անձեռնմխելիության երաշխավորում,

• Համարյա ողջ պետական գույքը եւ պահուստային հողատարածքները խորհրդանշական գներով վաճառեց իր մերձավորներին,

• Հարկային բեռը բարդեց մանր ու միջին գործարարների վրա, ըստ էության, վերացնելով 90-ական թվականներին ձեւավորված միջին խավը,

• Խոշոր գործարարներին ազատեց օրինական հարկեր վճարելու պարտավորությունից,

• Դրամի արհեստական արժեւորման հետեւանքով կործանեց արտահանող արդյունաբերությունը եւ հսկայական գերշահույթներ ապահովեց ներմուծման բնագավառում մենաշնորհային դիրք ունեցող ընկերությունների համար,

• Ծաղկեցրեց իր ընտանեկան բիզնեսը եւ դիզեց հսկայական հարստություն,

• Տնտեսական աճի ի ցույց դրվող երկնիշ թվերի եւ խաղաղության պայմաններում երկրի բնակչությունը նվազեցրեց գաղթի ճամփան բռնած կես միլիոն մարդով,

• Ղարաբաղից Հայաստան տեղափոխեց շուրջ 15.000 մարդ,

• Կորցրեց Ղարաբաղի հարցի բարենպաստ լուծման մի քանի առիթներ,

• Ղարաբաղը դուրս մղեց բանակցությունների գործընթացից,

• Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունքը վերածեց հայ-ադրբեջանական տարածքային վեճի,

• Սերունդներին կտակեց իր ղարաբաղյան քաղաքականության պսակը հանդիսացող ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի խայտառակ բանաձեւը,

• Ահագնացրեց Ղարաբաղում պատերազմի վերսկսման վտանգը,

• Խորացրեց հայ-թուրքական հարաբերություններում առկա լարվածությունը,

• Չնչին պարտքի դիմաց իր նախաձեռնությամբ Ռուսաստանին հանձնեց Հայաստանի ողջ էներգետիկ համակարգը,

• Եվ վերջապես` իր ազգանվեր գործունեությունն ավարտեց Երեւանի կենտրոնում կատարած արյունահեղությամբ, Արտակարգ դրության հաստատմամբ եւ զանգվածային ձերբակալություններով եւ բանտարկություններով:

Արդար լինելու համար, սակայն, հարկ է պատշաճը մատուցել Քոչարյանին եւ բարեխղճորեն արձանագրել նաեւ նրա կատարած դրական գործերը.

• Պաշտոնավարման տասը տարիների ընթացքում նա կտրեց հինգ կիլոմետր կարմիր ժապավեն, շուրջ երեք հարյուր հոգու շնորհեց գեներալի կամ վաստակավոր եւ ժողովրդական արտիստի կոչումներ, մոտ 10.000 մարդու պարգեւատրեց շքանշաններով ու մեդալներով,

• Նոր աշխատատեղեր ստեղծելու ազնիվ մղումով կրկնապատկեց փոխնախարարների թիվը, եռապատկեց նախագահի, կառավարության եւ նախարարությունների աշխատակազմը, հնգապատկեց պետական պաշտոնյաների պահպանության վարչության ծառայողների քանակը,

• Նշանակալի ավանդ ներդրեց հայկական մշակույթի զարգացման գործում՝ մասնավորապես Կոմիտասի, Խաչատրյանի, Սպենդիարյանի երաժշտության փոխարեն ռադիո•հեռուստատեսային եթերը լցնելով «բարձրաճաշակ» արեւելածոր մեղեդիներով ու պորտապարերով,

• Մեծապես հարստացրեց ոսկեղենիկ հայոց լեզվի բառապաշարը, իր ստեղծած անզուգական նորաբանություններով՝ վիզկապ, մասանդրա, ծյունինգ, մտնելորտ, անթռաշ, գնհատել եւ այլն,

• Ժողովրդին զվարճացրեց հրաշալի անեկդոտներով՝ կլիզմայի, վատ պարողին խանգարող հանգամանքների, փղերի ու մոսկաների, մեջքից ներքեւ գտնվող փափուկ տեղի մասին,

• Հարմար բնորդ լինելու հանգամանքով անսահմանորեն ճոխացրեց արդի հայ ծաղրանկարչական արվեստը: [...]

For the full text, visit Payqar.org

Առևանգում

ՀԱՄԱԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ՇԱՐԺՄԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ
07.07. 2008

ՄԱՄԼՈ ՀԱՂՈՐԴԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ

Այսօր (07.07. 2008), ժամը 15:15-ի սահմաններում Աբովյան-Թումանյան խաչմերուկից 11…887 արծաթագույն «Մերսեդես» մակնիշի մեքենայով առևանգվել է Սասուն Միքայելյանի` այսօր ընթացած դատավարության ընթացքում տեղի ունեցած բողոքի ակցիայիա մասնակից ` Համաժողովրդական Շարժման ակտիվիստ Արսեն Ներսիսյանը:

Առևանգիչները փորձել են գողանալ ևս 2 մասնակցի, ինչը նրանց չի հաջողվել:
Սա դիտարկելով որպես բանդիտիզմի հերթական դրսևորում, խստորեն պահանջում ենք ոստիկանությունից` անհապաղ հայտնաբերել և պատասխանատվության կանչել առևանգիչներին:

Update: The kidnappers in the silver Mercedes were the police. Arsen Nersisian was released after being held for 4 hours. This incident of imitating 1937 is fortunately over without serious harm done to Arsen.

Marching in Yerevan.

July 4, 2008, Yerevan, Armenia.

The Liberty Square was chained by the police so the march was from Matenadaran to Northern Avenue.

Here is an op-ed on Khosq with an assessment of the rally on the 4-th.

Happy Consitution Day.

Even though it's illegitimate like pretty much everything connected to governance in Armenia, it's still the only constitution we got.

So, Happy Constitution Day. May it be violated less this year.

Ստախոս Սեռժուկը

Սերժ Սարգսյանի առաջին իսկ անդրադարձը մարտի 1-ի դեպքերի փաստական հանգամանքներին աչքի ընկավ աղաղակող ստահոդությամբ: Ռուսական «Կոմերսանտ» թերթին տված հարցազրույցում նա հայտարարեց, թե մարտի 1-ի բոլոր 10-ը զոհերը սպանվել են հրապարակից 1 կմ հեռու: Իհարկե, դժվար է ասել, թե ի՞նչ նկատի ունի Սերժ Սարգսյանը հրապարակ ասելով, բայց ենթադրվում է, որ խոսքը Մյասնիկյանի արձանի մերձակա տարածքի մասին է, որտեղ ընթանում էր մարտի 1-ի մեր հանրահավաքը: Արձանագրենք նաեւ, որ 10 զոհերից երկուսը մահացել են հիվանդանոցում` մարտի 1-ից շատ օրեր անց:

Եւ այնուամենայնիվ, ինչո՞ւմ է ստում Սերժ Սարգսյանը եւ ինչո՞ւ: Խնդիրն այն է, որ ցուցարարների առաջին, երկրորդ զոհերը արձանագրվել են Երեւանի «Ձկան խանութի» մոտ` Գրիգոր Լուսավորիչ փողոցի եզրին, Մաշտոցի պողոտա-Պարոնյան-Գր. Լուսավորիչ փողոցները միավորող էստակադայի վրա: Այս վայրում զորքը եւ ցուցարարները կանգնած են եղել դեմ-դիմաց` 5-10 մետր հեռավորության վրա, իսկ նրանց արանքում շարժման մի քանի ակտիվիստներ են գտնվել` բախում թույլ չտալու համար: Եւ ահա, բախումը սկսվել է այն ժամանակ, երբ ցուցարարների ուղղությամբ կրակոցներ են հնչել, եւ ցուցարարները իրենց դեմքի վրա զգացել են իրենց կողքին մի ակնթարթ առաջ կանգնած երիտասարդներից մեկի ուղեղի եւ արյան ցոլքը: Ուրեմն, արձանագրենք. առաջին զոհը արձանագրվել է ցուցարարների եւ զորքերի բախման մեկնարկից առաջ, եւ այդ սպանությունը դարձել է բախման բուն պատճառը: Զոհվողը եղել է ոչ թե ոստիկան, այլ ցուցարար: Այդ սպանությունը տեղի է ունեցել Մյասնիկյանի արձանից առավելագույնը 300 մետր հեռավորության վրա: Իմ այս խոսքերին չհավատացողները կարող են ուշադիր նայել մարտի 1-ի իրադարձությունների մասին պատմող DVD-ն եւ կգտնեն ասվածը հիմնավորող փաստեր:

Ուզում եմ հատուկ ուշադրություն դարձնել այդ DVD-ում առկա մի տեսարանի վրա, երբ ոստիկանական ջրցան մեքենան լվանում է իմ նշած վայրը, որը, ինչպես ապացուցում են նկարահանումները, ծածկված է արյամբ, ուղեղի եւ մարմնի այլ մասերի կտորներով: Հարց. ինչո՞ւ է ոստիկանությունը մաքրում, լվանում հետքերը: Շատ պարզ պատճառով, որ հնարավոր չլինի ապացուցել, որ բախումը սկսվել է այն բանից հետո, երբ ցուցարարները տեսել են, որ իրենց սպանում են: «Լվացման» այդ գործընթացը, ի դեպ, ապացուցում է, որ նախապես պլանավորված են եղել ոչ միայն սպանությունները, այլեւ դրանց հիմնավորումները, եւ երբ 1500 դրամով սկսած, իսկ հիմա 50 դոլարի մակարդակի հասած պուտանկաները հայտարարում էին, որ զոհերը իրենք են մեղավոր` զոհված լինելու համար, հենց նախապես գծագրված վարկածն էին առաջ մղում: Ու հիմա Սերժ Սարգսյանի ասածի իմաստն այն է, որ սպանված քաղաքացիական անձինք այն մարդիկ են, ովքեր հանրահավաքի վայրից 1 կիլոմետր հեռու խանութ էին թալանում: Բայց խանութ թալանողները չէին կարող սպանվել, որովհետեւ, ինչպես պարզվեց, Սերժ Սարգսյանի վստահված անձինք են եղել եւ կատարում էին երկրի բարձրագույն ղեկավարության հատուկ հանձնարարությունները: Ու մինչ նրանք անարգել թալանում էին նախապես կրճատված տեսականիով խանութները, ոստիկանությունը լվանում էր ոճրագործության հետքերը, որ իրադարձություններից 4 ամիս անց իշխանությունը իր ուզած լեգենդներն ու ստերը շրջանառության մեջ դնելու հնարավորություն ունենա: Չստացվեց ու չի ստացվի:

Հ.Գ. Չեմ բացառում, որ առաջին ցուցարարը սպանվել է հենց Երեւանի քաղաքապետարանի նախկին շենքի մոտ` Գր. Լուսավորիչ-Զաքյան փողոցների խաչմերուկում: Բայց այս վարկածի անհերքելի ապացույցներ այս պահին չունեմ: Ասեմ նաեւ, որ ՀՀ գլխավոր դատախազության վարկածները` սպանությունների վայրերի վերաբերյալ, հիմնականում մտացածին են թվում եւ ոչ մի վստահություն չեն ներշնչում:

ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ

The future of Armenia depends on one person.

Dear citizen of Armenia,

The future of Armenia depends on one person, and that person is YOU!

Nikol Pashinian

Fighting antisemitism in Armenia.

I have already reflected upon the intensifying antisemitism of the SS regime and their minions. Aravot today had an article about that, too, where the paper expresses concerns that the blatant antisemitism in the state controlled media and blogs will result in Armenia being blacklisted by the US. It is worth to remind the readers that Armenia was mentioned in the state department's annual report in 2005 for antisemitic remarks by the maverick owner of the ALM TV station Tigran Karapetyan.

Now the matters are far worse as the government officials are involved in such rhetoric instead of one less than reputable private citizen. I hope this is not a state policy; Armenia is already in deep doodoo as it is.

[...] Շատ ավելի պակասի՝ ընդամենը մասնավոր ԱԼՄ հեռուստաընկերությամբ Հմայակ Հովհաննիսյանին «ջհուդական խոդեր» անելու մեջ մեղադրելու համար Տիգրան Կարապետյանն ու Հայաստանը հայտնվեցին ԱՄՆ պետքարտուղարության՝ հակասեմիտականության մասին 2005-ի տարեկան զեկույցում: Իսկ որ վերջին ամիսներին Հայաստանում հաճախակի դարձած հակահրեական հրապարակումներն արդեն իսկ գրավել են միջազգային հանրության ուշադրությունը՝ վկայում է թեկուզ ԱՄՆ պետքարտուղարի՝ ժողովրդավարության, մարդու իրավունքների եւ աշխատանքի հարցերով տեղակալ Դեյվիդ Կրամերի հունիսյան այցը, որի ընթացքում նա մեր պաշտոնյաներին իր մտահոգությունն էր փոխանցել հայաստանյան որոշ թերթերով եւ հեռուստատեսությամբ հակասեմիտական քարոզչության իրականացման կապակցությամբ: Մի օրինակ մեջբերենք, թե ինչպես էին մեր որոշ պաշտոնյաներ արձագանքել այս մտահոգությանը: Արդարադատության նախարար Գեւորգ Դանիելյանի հետ Դեյվիդ Կրամերի՝ հունիսի 24-ի հանդիպման մասին տարածված պաշտոնական տեղեկատվության համաձայն՝ նախարարը հավաստիացրել է, թե այդ նյութերը չի կարելի միանշանակ գնահատել հակասեմիտական, «քանի որ որեւէ նշավակող որակում չի արտացոլվել, այլ սոսկ փաստեր են ներկայացվել», եւ հավելված է. «Կողմերը եւս համաձայնվեցին, որ դատապարտելի են նաեւ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի անպարկեշտ ու վիրավորական արտահայտությունները՝ իշխանության հասցեին: Նախարարը համոզմունք հայտնեց, որ հենց այդ արտահայտություններն են նպաստում անառողջ մթնոլորտի ձեւավորմանը եւ խթանում նորանոր անիրավաչափ արտահայտությունների տարածմանը»: [...]

The whole article is available here.

Zimbabwe 2.

ՀԱՂՈՐԴԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ ՀՅՈՒՍԻՍԱՅԻՆ ՊՈՂՈՏԱՅԻ ՍԱԴՐԱՆՔԻ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ

Այսօր, ժամը 19-ի սահմաններում Հյուսիսային պողոտա են ներխուժել թվով շուրջ 20 տղամարդ, վիրավորական ու սադրիչ պահվածքով հարձակվել այնտեղ գտնվող քաղաքացիների վրա, ովքեր մասնակցում էին ամենօրյա «քաղաքական զբոսանքներին»:

Սկսվել է քաշքշուկ, որի ընթացքում ծեծի են ենթարկվել մի քանի քաղաքացի: Վարձու այս քրեականների հարձակման ողջ ընթացքում դեպքի վայրի հարևանությամբ գտնվող ոստիկանությունն իրեն պահել է դիտողի դերում` չձեռնարկելով որևէ համարժեք քայլ, ավելին` հովանավորել է նրանց և, ըստ ականատեսների, միջոցներ ձեռնարկել այն անձանց նկատմամբ, ովքեր փորձել են նկարահանել այդ ամենը:

Մենք հայտարարում ենք, որ այս վայրենությունը գործող հանցավոր վարչախմբի ձեռագիրն է, որի նպատակն է ահաբեկել իր դեմ պայքարի ելած հազարավոր քաղաքացիներին, վախեցնել նրանց` մասնակցել հուլիսի 4-ի համահանրապետական հանրահավաքին և ինչի համար այն չի խորշում օգտագործել վարձու խուժանին:

ՀԱՄԱԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ՇԱՐԺՄԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ

28.06.08 Հանրահավաք Գյումրիում

մաս 1


մաս 2

Sugar production in Armenia.

Here is an interesting recap of how the attempts to set up a sugar production facility in Armenia failed. It is Kafkaesque but that's the reality of how things are done in the country.

[...] The ASC continued to work closely with the Armenian Government, and letters of support were received from Karen Tschmaritian, Minister of Trade and industry, David Lokian, Minister of Agriculture, Hovik Abrahamyan, Minister for Territorial Affairs, Merujian Michaelian, Deputy Minister of Finance & Economy, Serzh Sargsyan, Minister of Defence and Armenian Representative of the Armenian Russian Commission for inter-Governmental Development, and yes, a letter from President Kocharian, who committed his full support to the project.[...]

[...] By 2003, together with Sudeco International, the Armenia Sugar Corporation had committed major financial and human resources to the project, a full business plan had been prepared, in English and in Russian, and a 62-hectare site was approved for the factory to be built near to Akhurian in the Shirak Marz. The project was submitted to Tigran Davtian, Deputy Minister of Trade & Industry (now Minister of Finance), who was to register the project on behalf of the Government, as per resolution of the Presidential Commission of January 2002. But Davtian would not even look at the project, let alone register it so that it could proceed. Davtian said: ‘Bring a Mitsubishi to me and I might consider an application'. For that reason, and because of repeated rebuffs by the Armenia authorities, to date Armenia does not have a sugar industry. And despite Robert Kocharian showing off what he promised would be yet another new sugar factory in the run-up to the recent Presidential election, he will not allow a new sugar industry, because it would jeopardize the tens of millions of dollars his man gets each year from cheap, low-quality imported sugar.[...]

Read the full story on Khosq.

Skyourik under danger.

When I was growing up in Armenia, I saw a squirrel only once in the wild. Despite the existence of the oak trees in the woods, there were no squirrels to eat the acorns. In a sharp contrast, there are quite a few of them in my backyard now even though I do not have any oak trees. They prefer to eat the raspberries instead...

Well, it turns out that there are still a few squirrels left in Armenia even though the environment has been undergoing a desertification since the early 90-s. The environmentalist groups are now concerned about their fate. Below is an excerpt from Bnamard blog. It's the transcript of a phone call to the police alerting them of some people who were shooting at the squirrels at the Botanical Gardens in Yerevan in broad daylight.

Զանգահարեցի ավանի ոստիկանություն /620202/

-Ալյոոոոոոոո~
-Բարև Ձեզ, զանգահարել եմ, որ հայտնեմ այգու տարածքում զբաղվում են որսագողությամբ. ...
-Ովա?.......Որտեղ ես ապրում?
-Մասիվում,
-ինչ գործ ունես այգու հետ?
-հենց էնպես, մշտական հաճախորդներից եմ
-բա ինչ ես զանգել, այգու տնօրինությունը մեր համարը գիտի, կարողա ինքը թույլա տվել, որ պետք լիներ ինքը կզանգեր~~,- ԳՈՌԱՑ ՆԱ~~~~~~~~

Newspapers from Artsakh.

I came across a link to Demo at Unzipped blog. It's a bi-weekly newspaper in Stepanakert. The site loads fast, is in Unicode and the content is comparable to any other Armenian newspaper.

Another newspaper from NKR is Azat Artsakh. Their website is slower than Demo but is still acceptable. It is in ArmASCII. It's owned by the NKR government so the content expresses the views of the government.