Sahakashvili and his medal.

The Radio Liberty reports that the Armenian nationalists and the Russian parliamentarians are upset about Armenia giving a medal to Sahakashvili during his trip to Yerevan last week.

The Armenian nationalists have all the right to be upset - I may not agree with them but it is their right to have an opinion about their government.

The Russians, on the other hand, need to mind their own business. It is Armenia's sovereign right to give medals to whomever they want.

Pictured: Mikheil Sahakashvili with bad hair again.

BURNT ON CHEESE!

Billy Mays seems to have been a far more popular celebrity than Michael Jackson. He will not urge us to wait because there is more.

"BURNT ON CHEESE!" is a sound bite from Billy Mays when he was pitching Kaboom - a cleaning product. It's all in caps as he was always loud and enthusiastic in his infomercials. In real life he was a normal guy. I've seen a lot of people selling products at state fairs, etc. and none of them comes close to him.

The Little Prodigy.

Pictured: Armenian Foreign Minister Eduard Nalbandian is taking on the Minsk Group all by himself.

via Tsiranyan

Cute overload of the day.

My cat Peanut.

The 1st Political Prisoner

It has been three years since Arman Babajanian, the founder and editor of the Zhamanak daily, was imprisoned. His newspaper was critical of the then president of Armenia, Robert Kocharian.

His newspaper managed to survive and is still critical of the banditocracy and SS's 'amnesty' does not cover him.

Plunging to the Earth.

Mark Sanford, the governor of South Carolina, a shining star of the Republican Party, an outspoken critic of the President and a presidential hopeful for 2012, is an adulterer. He disappeared for a few days and everybody in the state was worried. His aides said that he had gone to the mountains for a retreat and to work on a couple of projects and he had turned off his cell phone.

It turns out that he was in Argentina visiting his mistress. Now that he has been caught, he is apologizing.

I wonder if he used taxpayer money for his visit to Argentina. UPDATE: His trip last year was apparently funded by the taxpayers.

Another wrinkle is that adultery is illegal in South Carolina (section 16-15-60 of South Carolina Code of Laws).

Ketchup and surpass America.

Today Russian PM visited a "Perekrestok" grocery store in Moscow. He stopped at the processed meat isle and pointed out to the management that the profit margins are 'too high'. He consulted with a paper document he had brought with himself and declared that the sausage margins are 52%. Ham, it turns out, has a 120% gross margin. Putin declared these as 'high'. Yuri Kobaladze, the Managing Director of "H5Retail Group" which owns the "Perekrestok" chain of grocery stores, promised lower prices tomorrow.

If things go like this, Russia will certainly catch up and surpass America very soon.

One-upping Armenia.

Up until now there were a lot of similarities between the electoral fraud perpetrated by the Armenian banditocracy and the Iranian theocracy. So far, there have been three differences:

1. The Iranian youth did not stop their protests after the killings by the paramilitaries;

2. The Iranian regime did not use thugs employed by prominent business owners to do the killing and instead used paramilitaries akin to the NKR forces brought in by the Armenian regime;

3. The Armenian regime did not manage to degrade the protesters by coercing false confessions and broadcasting them.

But overall, the tactics are the same. Authoritarian regimes function with pretty much the same scenario wherever you look.

Celebration.

I can't believe how the political prisoners have aged. I hope the others are freed soon. The most immoral thing a government can do is jail innocent people. It simply undermines the whole notion of justice as we understand it.

Amazing judicial development.

While the Armenian judicial system is busy with the faux-amnesty (the banditocracy is letting around 2,000 criminals free and a handful of the political prisoners in the hopes of hoodwinking the European bureaucrats) , there is a surprising development in the US judicial system. Jose Padilla, who was arrested and tortured by the Bush administration, is suing the Justice Department official who wrote the memos that built the case for the acceptability of torture of people deemed as enemy combatants. Jose Padilla is an American citizen but was designated as an enemy combatant and thus 'eligible' for torture. Padilla was accused and convicted of conspiracy to build a dirty bomb.

Padilla is looking for a compensation of $1. This case is going to be interesting to follow. The details are available here.

We must be in a bad shape.

GE just cut its dividend by 70%. When they lost their AAA rating, I did not take it very seriously. But cutting the dividend is serious as it's kind of a last resort item for blue chip companies like GE. But a 9.5% dividend yield on a stock is not very realistic either.

Hopefully this is not a permanent condition for GE.

"Intellectuals"

With "intellectuals" like this, who needs ignorant masses? From Lragir:

EACH ONE HAS TO JUSTIFY THEIR EXISTENCE
An interview with the architect, member of the Republican ticket for Yerevan City Council Levon Igityan

- Which is the reason why being a cultural figure, a representative of the Armenian intelligentsia you joined the Republican Mayor ticket. Who made the proposal?

- They made the proposal, and to be sincere I’m happy to have received that proposal. Then I understand that somewhere they realized that such kind of people is needed for solving problems. First of all, I thank them for the proposal, then I would accept the proposals of any party except the Armenian National Congress because I do not consider them opposition.

- There are figures of culture and members of intelligentsia on the HAK ticket too.

- First, they did not propose anything to me; second, I would have refuted and would ground my decision, because it is different to be creating opposition and destructive opposition.

- Are they a destructive opposition?

- In my opinion, they are, not the couple of representatives of intelligentsia, who do not play any role.

- Anyway, do you consider positive the step of those intelligentsia representatives?

- This is my personal opinion I consider it negative. I could not imagine that a member of intelligentsia may be near Levon Ter-Petrosyan.

- Since you do not consider a representative of intelligentsia Levon Ter-Petrosyan, we may suppose that you consider an intellectual Gagik Beglaryan.

- I consider an intellectual the person, for whom being an intellectual is a moral category first of all. It is not important whether someone knows several languages or read 600 books in their lives. A real intellectual never says how many books they have read during their lives. For example, I do not remember how many books I read in a year.

Intellectual is a very conditional word, this is a moral category. It never occurred to one of the greatest intellectuals of Russia, Likhachov, to become president or mayor; an intellectual has to love their city infinitely and has to have great conscience.

- Do you think the acting Mayor corresponds to the measurements you mentioned?

- When I look at the reality, I think he does. I know Gagik Beglaryan he loves people. The love is present. I was discovering new qualities in him during the electoral campaign. I found out new colors of creating something.

- Which Gagik Beglaryan’s step made you discover new colors?

- We spoke for several nights before the launch of the electoral campaign, it was not known whether I would be included in the HAK ticket or not. We did not agree on speaking about work but we were speaking about it until three at night. And he was surprising me. I understood that he has a strong will.

-Were you speaking about architectural issues?

- Not only. Most of all the moral and psychological climate of Yerevan interested us. The city, where I born and grew up, was different. That Yerevan made all your pains pass. There must not be hatred in Yerevan.

- Do you blame for it the opposition or the government? Do not the steps of the government, such as ballot stuffing and electoral breaches deepen the present hatred?

- You speak about consequences and I speak about the reasons. I have always noted that the Armenian first president Levon Ter-Petrosyan was speaking with the public with irony and I never knew that reason. I grew up in the city and I knew genius people. But none of them spoke to us with irony. Now if I see that Hovhannes Tumanyan is speaking I will go there fall on my knees and listen to him.

-Is Armenia a country with democratic potential?

- I don’t like the democracy, I don’t believe in it. Thanks to this democracy two men go to church and get married when there are many beautiful ladies around.

I’m sure that people will work at the Yerevan City Hall the way, that after four years no electoral campaign will be needed. In general, everyone has to justify their existence. I know I will do it.

I think that we are a very good nation and do not try to disappoint us, we are not going to.

Interview by SIRANUSH PAPYAN

McCain and Hope.

McCain: 'We Must Be A Symbol Of Hope For The Iranian People'

How will the US react to the Iran mess?

Looks like there is a consensus growing that Ahmedinejad indeed rigged the presidential elections in Iran. So, what will the US do after this? Obama had extended an olive branch to Ahmedinejad and the relations seemed to be on a path of normalizing.

I think the US will not react too harshly. While ideologically we want to be the leaders of the free world, the reality is that you need to deal with the people who are in charge to pursue your interests regardless of what degree of freedoms they allow in their countries. I think the US will stay on the sidelines and let things calm down before deciding what to do. My guess is that Ahmedinejad will eventually suppress the protests and make the internal policing of Iran even more hard line.

I really feel sorry for the Iranians as they are screwed. I actually preferred Bush's stance on issues like this - they were usually on the side of freedoms.

The Quote of the Day.

I would rather be exposed to the inconveniences attending too much liberty than to those attending too small a degree of it.
- Thomas Jefferson

Speech from the June 12, 2009 demonstration.

Here is the link to LTP's speech.

Նմանը զնամնս կ՛գտանէ:

Հայաստանը շնորհավորում է Ահմադինեջադին

Other than that, the commodities and the stocks are down today. I didn't think Iran would have such an influence on the economic situation in the US. We, officially, have an embargo on them and no economic relations. This is probably one of the suckier qualities of the globalized economy - a seemingly harmless disturbance in what you think is an isolated country affects the thickness of your wallet.

The next opposition demonstration will take place on June 12 at 7:30 pm, near Matenadaran.

"We'll get there quicker"

There is a car going down a mountain road with failed brakes. There is a baboon sitting in the driver's seat trying to keep the car on the road. As the car speeds up and goes downhill faster and faster, the some of the passengers ask the driver if it is OK that the car is going that fast.

- Don't worry, because we are going faster, we will get there quicker,Առա՛ջ Հայաստան:,- says the baboon.

Some of the passengers do not pay attention to this at all - they are busy having a snack or reading a book.

That, basically, is the reality of Armenia now, especially after I watched the Yerevan mayor oath ceremony.

News headlines.

U.S. Cuts Aid To Armenia Over ‘Democratic Governance’

The United States has effectively axed nearly one third of a $235.6 million aid program for Armenia, citing its government’s deteriorated human rights record and democratic practices. [...]

Sarkisian Again Lauds Yerevan Polls

President Serzh Sarkisian insisted on Thursday that the May 31 elections in Yerevan marked a significant step forward in Armenia’s democratization as one of his top allies, Gagik Beglarian, was sworn in as the city’s new mayor. [...]

All during the same day.

Lookalikes.

The First Ladies of the banditocracy era of Armenia Rita Sargsian and Bella Kocharian:


British sitcom stars:

via Zabugorsky

Lips planted firmly on the Russian butt.

Երեկ, մինչեւ ուշ երեկո շարունակվում էին Երեւանի Մոսկվայի հրապարակում իրականացվող ծաղկային ձեւավորումները: Ինչպես «Ազգին» տեղեկացրեց Երեւանի քաղաքապետարանի կանաչապատման վարչության պետ Ավետ Մարտիրոսյանը. «Շուրջ 5000 պետոնյա եւ կատարանտուս հոլանդական ցրտադիմացկուն մեկամյա ծաղիկներով ձեւավորվել են Հայաստանի Հանրապետության եւ Ռուսաստանի Դաշնության դրոշները: Մեկ շաբաթից այդ ծաղիկները ավելի ցայտուն տեսք կստանան: Իսկ հաջորդ տարվա համար ջերմոցում այդ նույն ծաղիկները կսածիլվեն եւ այլեւս հարկ չի լինի դրանք Հոլանդիայից ներկրել»: Մոտ 7 ամիս մշտապես ծաղկող ծաղիկները առանձնահատուկ շուք ու գեղեցկություն կպարգեւեն: Իսկ դրանց առաջին ականատեսները կլինեն այսօր քաղաքապետի երդմնակալությանը հրավիրվածները:

Ո՞ւր է անգլուխը, քաղաքագլուխը, որ ո** վրա ունի ծալքեր

Իսկ դուք երբեւէ մտածե՞լ եք, թե ինչ արդյունքներ կգրանցվեին, եթե համակենտրոնացման ճամբարներում անցկացվեին «ազատ, արդար եւ եվրոպական չափանիշներին համապատասխանող ընտրություններ»: Թեկնածուներից մեկը լիներ Ադոլֆ Հիտլերը, մյուսը` Ուինսթոն Չերչիլը, թեկնածու լինեին նաեւ Շառլ դը Գոլը, Ֆրանկլին Դելանո Ռուզվելտը: Մտածեք այս մասին, այս մասին թող մտածեն նաեւ այն մեկնաբան-լրագրողները, ովքեր լուրջ վերլուծությունների են ենթարկում Երեւանի քաղաքապետի ընտրությունների պաշտոնական արդյունքները: Նրանք ուզում են այդ արդյունքների վերլուծությամբ ինչ-որ բնականոն քաղաքական եզրակացությունների հանգել, տոկոսներ գումարել-բաժանել: Այսպես վարվում են հատկապես այն լրագրող-վերլուծաբանները, ովքեր ընտրությունների օրը բռնությունների չեն ենթարկվել կամ էլ սեփական աչքերով չեն տեսել բռնությունների սպառնալիքը:

Նրանց գրած նյութերից հաստատ երեւում է, որ իրենք մտածում են, թե այդ իրենց խելոքության պատճառով քացու տակ չեն հայտնվել: (read the rest on NikolPashinyan.com...)

Preparing for the next demonstration.

The next opposition demonstration will take place on June 12 at 7:30 pm, near Matenadaran.
I am very curious to see what the new tactics are going to be. So far HAK has always made decisions that are hard to predict so I am not even going to attempt.
Հանրահավաք Հունիսի 12-ին, ժամը 19:30, Մատենադարանի մոտ:

Who is your little buddy?

Ilham Aliev, SS and Medvedev in a festive mood yesterday.

.

Engrish.

I'm still trying to figure this one out...

Turkey defeating California Assembly Bill 961

04.06.2009 00:55 GMT+04:00

/PanARMENIAN.Net/ National and grassroots Turkish American associations joined power to defeat California Assembly Bill 961, a proposed law that sought to punish companies who did business in the Ottoman Empire or do business in Turkey today. The bill was introduced by Armenian Assemblyman Paul Krikorian and supported by nationalists Armenian groups, TurkishNY reports.

On the front line were activists from ATAA component organizations, the Turkish American Association of California (TAACA) and the Association of Turkish Americans of S. California (ATASC). Ergun Kirlikovali and Karahan Mete lead over 25 local Turkish Americans to provide statements at the public hearings of the Business and Professions and Judiciary Committees.

ATAA President Nurten Ural submitted a statement to the California Assembly that A.B. 961 was an unconstitutional creation of foreign policy and an unconstitutional interference against the private sector. President Nurten stated:

"A.B. 961 is nothing more than Armenian ethnic politics to legislate Turkish history and a genocide conviction against Turkey, and to vent that condemnation by punishing companies, including but not limited to energy (e.g., BP, Shell, Exxon), insurance (e.g., New York Life, AXA), and other sectors (e.g., Nestle), who did business with the Ottoman Empire nearly one hundred years ago and to prohibit them from doing business with the State of California. A.B. 961 contravenes good history, good law, and good social responsibility in business. A.B. 961 contradicts federal foreign affairs efforts to support truth and reconciliation between Turkey and Armenia."

Political Titans.

Here is another picture from the 'Titans of Political Thought' series.

Dodi Gago and Lfik Samo discussing the fate of the Armenian nation.

Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի Ելույթը Հունիսի Մեկի Հանրահավաքում

Սիրելի հայրենակիցներ,

Այն, ինչ ասվեց նախորդ ելույթներում, ընդամենը նախնական գնահատական էր անցած ընտրություններին: Մենք չէինք հավակնում այսօր սպառիչ պատասխան տալ եւ վերլուծել ամբողջ իրադարձությունը. մեկ օրում դրա հնարավորությունը չկար: Ուստի, իմ ելույթում հնչած գնահատականները նախնական են լինելու: Մենք մեր վերջնական գնահատականը` եւ այս իրադարձությունների մասին, եւ հետագա անելիքների մասին, եւ մեր ստրատեգիայի մասին` մենք կտանք մեր հաջորդ հանրահավաքում, որի ամսաթիվը ես ձեզ կհաղորդեմ ելույթի վերջում:

Սակայն, մինչեւ գնահականներ տալը, ուզում եմ սրտանց շնորհավորել արտաքին քաղաքականության ճակատում շարունակ պարտություններ կրող Սերժ Սարգսյանին` սեփական ժողովրդի նկատմամբ տարած «փառահեռ» հաղթանակի համար:

Դուք տեղյակ եք, որ միջազգային հանրությունը` Եվրախորհուրդը, ԵԱՀԿ-ի Ժողովրդավարական հաստատությունների եւ մարդու իրավունքների գրասենյակը, սկսած 1998 թվականից, ընտրությունից ընտրություն, Հայաստանում առաջընթաց, իրենց լեզվով ասած` պրոգրես են արձանագրում` եւ ընտրությունների որակի, եւ Հայաստանում ժողովրդավարության զարգացման առնչությամբ, բայց մենք տեսնում ենք, իրականում, որ յուրաքանչյուր հաջորդ ընտրություն շատ ավելի այլանդակ է լինում, քան նախորդը: Եթե սա է Եվրոպայի, Արեւմուտքի պատկերացումը պրոգրեսի մասին, ապա կամ նրանք զբաղված են երգիծաբանությամբ, կամ էլ պարզապես ձեռ են առնում մեր ժողովրդին` նրան դնելով երկրորդ սորտի մարդկանց տեղ: Միջազգային հանրությունը, այսպիսով, ոչ թե նպաստում է ժողովրդավարության զարգացմանը Հայաստանում, այլ կարծես թե դիտավորյալ խոչընդոտում է այդ զարգացումը: Ես մի փաստ կարող եմ ասել. եթե եվրոպական կառույցները, Միացյալ Նահանգները, ողջ Արեւմուտքը սկզբունքային գնահատական տային 2008 թ. նախագահական ընտրություններին, ապա այսօրվա խայտառակ ընտրությունները տեղի չէին ունենա: Արեւմուտքի անլրջության վկայությունն է նաեւ թեկուզ այն փոքրիկ փաստը, որ այս ընտրությունները դիտարկելու համար նրանք ուղարկել էին ընդամենը 15 հոգու: Երբ լրագրողներից մեկն այդ դիտորդական առաքելության ղեկավարին հարցրել էր` արդյո՞ք 15 հոգին բավական է ընտրությունները դիտարկելու եւ օբյեկտիվ գնահատելու համար, այդ խմբի ղեկավարը առանց քաշվելու ասել էր` գիտեք ինչ, հարյուր հոգին էլ բավական չէր լինի: Դե եթե այդպես է, ինչո՞ւ եք վեր կացել-եկել, այդքան էլ փող ծախսել, չգիտեմ` նորից մեր ժողովրդին ձեռ առնելու համա՞ր: Եւ այս ասելուց հետո էլ առավոտյան արդեն նրանք հրապարակել են իրենց առաջին զեկույցը: Եւ ինչպե՞ս են գնահատել ընտրությունները` որ ընտրությունները ընդհանուր առմամբ համապատասխանել են եվրոպական չափանիշներին: Ուրեմն, կամ պետք է մտածել, որ այդ մարդիկ մեզ են ծաղրում, կամ իրենք իրենց են ծիծաղելի վիճակի մեջ դնում: Եթե եվրոպական չափանիշ է լրագրողին ծեծելը, եթե եվրոպական չափանիշ է հազարավոր ավտոբուսներով ընտրողներին տեղամասեր բերելը, եթե եվրոպական չափանիշ է ընտրակաշառք բաժանելը, եթե եվրոպական չափանիշ է վստահված անձանց, հանձնաժողովների անդամներին ահաբեկելը, ապա մենք այդ եվրոպական չափանիշների հետ գործ չունենք, թող այդ չափանիշները տանեն, կիրառեն իրենց վրա:

Հիմա ավելի էական մի հարցի մասին: Ի՞նչ է Ռոբերտ Քոչարյանի եւ Սերժ Սարգսյանի ուզածը: Ես համայնքային հանրահավաքներում այդ հարցին անդրադարձել եմ տարբեր տեղերում, բայց առիթ է ավելի լայն լսարանի առջեւ այս շեշտադրումը կատարելու: Նրանց երազած պետությունը` ընդդիմություն չունեցող, քաղաքական կուսակցություններ չունեցող, ոչ մի հակաճառող գոյություն չունեցող, հլու-հնազանդ հպատակների մի հավաքականություն է եղել: Եւ նրանք տասնմեկ տարի շարունակ հստակորեն փորձել են իրականացնել ահա իրենց այս նպատակը: Չկանգնելով ոչ մի քայլի առջեւ. եթե պետք է կեղծել ընտրությունները` կեղծե՛լ, եթե պետք է բռնություն գործադրել ընտրողների վրա` գործադրե՛լ, եթե պետք է գնդակահարել ընդդիմադիրներին` սառնասրտորեն գնդակահարե՛լ, ինչպես գնդակահարեցին Կարեն Դեմիրճյանին եւ Վազգեն Սարգսյանին, եթե պետք է ժողովրդի սպանդ կազմակերպել` ա՛յդ էլ կանենք, եւ այդ էլ արեցին մարտի 1-ին, եթե պետք է հարյուրավոր մարդկանց բանտերը լցնել` ա՛յդ էլ կանենք: Սա էր իրենց գլխավոր խնդիրը: Դուք պատկերացրեք` ի՞նչ է նշանակում ընդդիմությունը բռնազավթիչի համար: Ընդդիմությունը բռնազավթիչի համար նշանակում է ամենօրյա վտանգ նրա իշխանության հավերժությանը: Նրանք ուզում են իշխել հավերժ: Գողերը, ավազակները, մարդասպանները տիրել են երկրին եւ ուզում են տիրել հավերժ: Ասացի, նրանք ոչ մի բանի առջեւ կանգ չառան, ամեն ինչ արեցին` ընդդիմադիրների կամ կես-ընդդիմադիրների մի մասին նրանք ուղղակի կաշառեցին, գնեցին ոտքով-գլխով` եւ ֆիզիկապես, եւ արժանապատվությամբ, ամեն ինչով: Մյուսներին, ովքեր անկախ էին, այդ թվում` երկրապահները (այդ մարդիկ ազատագրել էին Արցախը), պատժեցին բանտերով ու զնդաններով: Ժողովրդին պատժում են թշվառությամբ, պարտադրված թշվառությամբ, որովհետեւ այն թշվառությունն ու աղքատությունը, որն այսօր տիրում է Հայաստանում, օբյեկտիվ պատճառ չունի: Դա իրենց անսահմանափակ թալանի արդյունքն է: Այդ մարդիկ այս երկիրը իրենցն են համարում, մեզ, ձեզ, բոլորիս` իրենց ճորտերը: Անկախը, բարձրաձայնելու քաջություն ունեցողը պետք է զսպվի, նրա բերանը պետք է փակվի:

Եւ ի՞նչ ստացան: Ստացան հակառակը: Այսօր մենք ունենք այնպիսի ընդդիմություն, որը Հայաստանի անկախ գոյության քսան տարվա ընթացքում գոյություն չի ունեցել, հզորագու՛յն ընդդիմություն: Այդ ընդդիմությունը օդից չծնվեց. այն ունի իր սնուցող աղբյուրները, որոնք են` ե՛ւ մեր ազատամարտիկները` սկսած 1988 թվականից, բոլոր երկրապահները, ե՛ւ Հայոց Համազգային Շարժումը` իր քաղաքական փորձով, ե՛ւ Հայաստանի Ժողովրդական կուսակցությունը, որն ըստ էության այդ ընդդիմությունը ղեկավարել է 1998 թվականից սկսած` վերջին տասը տարվա ընթացքում, բոլոր մյուս կուսակցությունները, որոնք վիզ չեն ծռել այս իշխանությունների առջեւ: Ահա այս աղբյուրներից սնված ընդդիմությունն էր, որը, վաստակելով ժողովրդի աջակցությունը, այսօր դարձել է մի այնպիսի ուժ, որը քուն ու դադար չի տալիս Սերժ Սարգսյանին եւ նրա ավազակախմբին:

Ընդհանրապես կարող եք հարցնել` ի՞նչ է ընդդիմությունը, ո՞ւմ է պետք այդ ընդդիմությունը: Եթե պետությունը ընդդիմություն չունի` այդ պետության մեջ ժողովրդավարության, ազատության մասին խոսելը ավելորդ է: Այդ պետության մեջ կաշառակերությունը վերացնելու մասին խոսելը բացարձակապես ավելորդ է: Ընդդիմությունը ունի երկու ֆունկցիա. մեկը` ներքին, մյուսը` արտաքին: Ներքինը. նրա գոյությունն այն զսպող ուժն է, որը սահմանափակում է իշխանությունների անվերահսկելի վարքն ու բարքը: Մյուս մեխանիզմը ազատ հեռուստաընկերություններն են, ազատ մամուլն է, որ Հայաստանում ըստ էության գոյություն չունեն, իսկ ազատների, անկախների մեծ մասը դատապարտված է ֆինանսական-նյութական չքավոր գոյության` փոքրիկ տպաքանակներով: Եթե կուզեք իմանալ, այս վերջին մեկուկես տարում այս ընդդիմությունը` Հայ ազգային կոնգրեսը, ձեզ հետ միասին արդեն հսկայական դեր է խաղացել. այդ զսպող, վերահսկող դերը խաղացել է` անկախ այն բանից, թե մենք իշխանություններում ներկայացվա՞ծ ենք, թե` ոչ: Ի դեպ` սրանից օգտվել են ավելի շատ իշխանությունները եւ իշխանամերձ քաղաքական ուժերը, քան բուն ժողովուրդը: Եթե չլիներ ընդդիմությունը` այսօր Հայաստանում մանր եւ միջին ձեռնարկատիրություն գոյություն չէր ունենա. ուղղակի այս ավազակապետությունը ամբողջությամբ լափած կլիներ այդ վերջին չնչին հարստությունը, որը իրենց իշխանության սահմաններից դուրս էր գտնվում եւ առայժմ գտնվում է` շնորհիվ այս ընդդիմության: Եթե չլիներ այս ընդդիմությունը` այս օլիգարխների մի զգալի մասն էլ կորցրած կլիներ իր հարստությունը, մյուսները` ավելի զոռբաները, արդեն վերաբաշխած կլինեին այդ հարստությունը: Եթե չլիներ ընդդիմությունը` «Օրինաց երկիրը», Դաշնակցությունը չէին կարող երազել կոալիցիայի կազմում ընդգրկվելու մասին: Եթե չլիներ այս ընդդիմությունը` Վազգեն Մանուկյանը երբեւէ նախագահ չէր դառնա, իսկ այսօր դարձել է Հանրային խորհրդի նախագահ. վերջապես այս մարդը հասավ իր մուրազին` ընդդիմության շնորհիվ:

Սա ընդդիմության նշանակությունն է ներքին քաղաքականության մեջ, ներքին կյանքում, բայց ընդդիմությունը կարեւոր գործառույթ ունի նաեւ երկրի արտաքին քաղաքականության մեջ: Ընդդիմությունը այն նյութն է, որը իշխանություններին հնարավորություն է տալիս արտաքին քաղականության մեջ մանեւրել, ստիպված չլինել, հարկադրված չլինել ստորագրել ամեն ինչ: Ես չեմ տեսել որեւէ թուղթ, որ դեմ տան Սերժ Սարգսյանին, եւ նա չստորագրի: Խոսքը վերաբերում է արտաքին աշխարհին. ինչ թուղթ տան` նա ստորագրել է եւ ստորագրելու է: Այնինչ կար մի շատ հեշտ միջոց. սա ինձ համար տեսական դատողություն չէ, սա իմ փորձառությունն է: Երբ Դաշնային խորհրդում, որը գլխավորում էր Գորբաչովը, եւ դրանից հետո` Անկախ պետությունների համագործակցության գագաթնաժողովներում` բազմիցս ականատես եմ եղել այդ բանին: Ասենք` Կրավչուկը, երբ մի բան չէր ուզում ստորագրել, ասում էր` գիտե՞ք ինչ, եթե ես սա ստորագրեմ, ապա Կիեւ չեմ կարող վերադառնալ, ընդդիմությունը ինձ կհոշոտի: Նույնը` Ալիեւը, մյուս նախագահները: Եթե Սերժ Սարգսյանը հանդուրժեր ընդդիմություն` նա, օրինակ, երբ նրան առաջարկեին ստորագրել հայ եւ թուրք պատմաբանների ստեղծման հանձնաժողովի այդ պահանջը` նա հանգիստ կարող էր ասել` ես չեմ կարող դա բացատրել իմ ժողովրդին, որովհետեւ այնտեղ կա մի գազան` Հայ ազգային կոնգրես է անունը, որը ինձ կհոշոտի, թույլ չի տա սա ստորագրել: Նույնը` Ղարաբաղի հարցում: Մարդ ինքը իրեն զրկի այսպիսի գործիքի՞ց: Մի լավ իրավաբան ունեինք ժամանակին, ես չեմ ուզում ուրիշ բառ օգտագործել, այսպիսի դեպքերի համար ասում էր` եկեք չխոսենք խելագարության կանխավարկածի մասին:

Հիմա, ի՞նչ տեղի ունեցավ այս ընտրություններում:

Ֆորմալ առումով` Սերժ Սարգսյանը, ես «Սերժ Սարգսյան» եմ ասում, որովհետեւ ՀՀԿ, Բեգլարյան, մյուսներ, դրանք նույն բանն են, ամբողջը «Սերժ» է կոչվում: Այս ընտրություններում ֆորմալ առումով Սերժը ավելի շատ ձայն ստացավ, քան 2008 թ. նախագահական ընտրություններում` 47.8 տոկոս, այնինչ` նախագահական ընտրություններում 42-43 տոկոս էր ստացել: Կարելի է ասել, որ զարմանալի բան է կատարվել մեր երկրում: Ի՞նչ գործի համար այս մեկուկես տարվա ընթացքում պիտի Սերժ Սարգսյանի վարկանիշը ավելանար Երեւանում: Եկեք հիշենք` այս մեկուկես տարվա ընթացքում ընտրությունները կեղծեց այնպես, որի տակից ժողովուրդը եւ այս երկիրը երկար տարիներ դեռ չի կարողանալու դուրս գալ: Եթե նա մարտի 1-ի սպանդի գլխավոր հրաման տվողը չէր, ապա նույնքան պատասխանատու էր այդ սպանդի համար, որովհետեւ նա այդ կենտրոնական շտաբի անդամ էր, որի մասին մամուլում եղան գրություններ, եւ դա հարյուր տոկոսանոց իրականություն է: Նա ոչ միայն հանդուրժեց, թույլ տվեց Ռոբերտ Քոչարյանին` իրականացնել այդ սպանդը, այլ նաեւ այս մեկուկես տարվա ընթացքում նրա այն հսկայական եռանդը, որը ներդնում է այդ սպանդի, մարդասպանությունների բուն մեղավորներին կոծկելու համար` ապացուցում է, որ ինքն այդ սպանդի համահեղինակներից մեկն է: Ուրիշ ի՞նչ լավ գործ արեց` հարյուրավոր մարդկանց նետեց բանտերը, որոնցից հիսունը դեռ այսօր էլ գտնվում են այնտեղ: Ռոբերտ Քոչարյանը գոնե կարող էր ասել, որ իր ժամանակ երկնիշ տնտեսական աճ եղել: Անկախ այն բանից, թե դա եղել է արտերկից ուղարկված տրանսֆերտների հաշվին, բայց փաստ է, գոնե կարող է ասել` մի լավ բան տեղի ունեցել է: Մեր ժամանակ շատ դժվարություններ կային, հսկայական դժվարություններ, բայց դրանց կողքին կային ռեալ գործեր` Հայաստանի անկախության ձեռքբերումը, Ղարաբաղի ազատագրումը, տնտեսական ռեֆորմների իրականացումը եւ այլն, եւ այլն: Ցույց տվեք Սերժ Սարգսյանի օրոք, այս ահավոր մթնոլորտի պայմաններում, որեւէ գործ, որը կարող է դրվել սրանց կողքին:

Մյուսը` տնտեսական վիճակի այս վատթարացումը, երկնիշ աճող թվերն այսօր վերածվում են, այս ամիս դուք արդեն կտեսնեք, երկնիշ անկման թվերի, եւ սա անընդհատ դեռեւս գլորվելու է: Ղարաբաղի հարցում. Ղարաբաղի հարցը Սերժ Սարգսյանի օրոք: Ես չեմ ուզում նրան վերագրել այդ մեղքը: Մեղքի մեծագույն բաժինն ընկնում է Ռոբերտ Քոչարյանի եւ Վարդան Օսկանյանի վրա, որոնք տասը տարի, մայմունություններով զբաղված, պարզապես տանուլ են տվել Ղարաբաղի խնդիրը, իսկ Սերժն այսօր դրա վերջակետն է դնում: Եւ ամենամեծ խայտառակությունը` հայ-թուրքական հարաբերություններում համաձայնելն էր հայ եւ թուրք պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծմանը, որը այլ բան, քան ցեղասպանության ուրացում, չի նշանակում: Այստեղ իլյուզիաներ թող չլինեն, հեքիաթներ թող չպատմեն, թող չասեն` նա ինչ է նկատի ունեցել կամ ինչ նպատակով է դա արել: Սրա միակ իմաստը ցեղասպանությունը վաճառելն էր թուրքերին` ընդամենը սահմանը բացելու համար, որպեսզի այս ժողովրդին ցույց տար, որ գոնե այսպիսի ռեալ գործ նա կատարեց:

Ընտրությունների կեղծման մեխանիզմների մասին իմ ընկերները շատ խոսեցին: Կատարելագործվել է մի փառահեղ ձեւով: Ոչ մի այլ բնագավառում Հայաստանն այնպիսի հաջողությունների չի հասել, ինչպես ընտրությունների կեղծման մեխանիզմների մշակման մեջ: Այստեղ Սերժ Սարգսյանը եւ նրա համակարգը, կարելի է ասել, գրոսմայստերներ են: Բայց ամենացավալին հետեւյալն է. այս ընտրություններից երեւաց, որ կեղծման գլխավոր մեխանիզմը եղել է ընտրակաշառքը, որին տուրք է տվել ընտրողների մի զգալի մաս: Սխալված չեմ լինի, եթե ասեմ` 100-150 հազար մարդ քվեարկել է ուղղակի կաշառված: Ինչո՞վ սա բացատրել: Նախ, որ իշխանությունները կիրառել են չափազանց կարեւոր մեխանիզմներ` օգտագործելով վարչական ռեսուրսը: Մենք ունենք տվյալներ, փաստաթղթեր, որ Կենսաթոշակային հիմնադրամ Հանրապետական կուսակցության նախընտրական շտաբին է տրամադրել Հայաստանի թոշակառուների բոլոր տվյալները` հասցեներով, անուն-ազգանուններով, եւ այլն: Մեկ առ մեկ աշխատել են բոլոր թոշակառուների հետ: Մի այլ բան. ՀՀԿ-ի նախընտրական շտաբին են տրվել «Փարոս» ծրագրով բոլոր նպաստառուների տվյալները: Նրանց են տրվել, այդ փաստաթղթերի մի մասն անգամ հրապարակվեց, կոմունալ պարտքեր ունեցող բոլոր քաղաքացիների տվյալները, որոնցից շատերի պարտքերը զեղչվել են, թոշակառուներին, նպաստառուներին լրացուցիչ գումարներ են տրվել, եւ այլն, եւ այլն: Ես չեմ ուզում այս հարցը տեղափոխել բարոյական հարթություն: Սա մեր դժբախտությունն է: Սա մեր դժբախտությունն է, եւ ես Կոնգրեսն ի նկատի չունեմ, այլ մեր ժողովրդին, մեր երկրին նկատի ունեմ: Դա խոսում է երկրի համատարած թշվառացման եւ աղքատացման մասին: Ինչո՞ւ 2008 թ. նախագահական ընտրություններում ընտրակաշառքն այսքան համատարած չէր: Համենայն դեպս, 2008 թ. փետրվարի 19-ին դեռ տնտեսական ճգնաժամը չէր սկսվել, եւ մեր ժողովուրդը այսպիսի թշվառ վիճակի մեջ չէր` համեմատաբար: Միայն այդ փաստը կարող է պատկերացում տալ այն սոցիալական թշվառացման մասին, որը տեղի է ունեցել այս տնտեսական ճգնաժամի ժամանակ: Գիտե՞ք ինչ, այլ երկրներում էլ են լինում ընտրակաշառքի դեպքեր: Նույնիսկ ԱՄՆ-ում: Դեպքեր կան դրա մասին գրված: Աղքատ, չքավոր, անտուն խավերի շրջանում երբեմն այդ ընտրակաշառքն աշխատում է, բայց այդ խավերը Միացյալ Նահանգների բնակչության անգամ մեկ տոկոսը չեն կազմում: Այդ մեկ տոկոսից ավելի վատ վիճակի մեջ գտնվում է Հայաստանի ժողովրդի 75 տոկոսը: Այդ թշվառությունն էլ պատահական չէ: Իշխանություններին ձեռնտու է, որ ժողովուրդը միշտ թշվառ լինի, միշտ աղքատ լինի: Եւ ընտրակաշառքը ստացողն էլ չի հասկանում, որ իրեն տալիս են իրենից գողացածի մի չնչին մասը: Եւ երկրորդ. տալիս են, որ այսուհետեւ եւս նրան պահեն թշվառ վիճակի մեջ` անհրաժեշտության պահին մի պատառ նետելու համար: Համոզված եղեք` սրանք ամեն ինչ անելու են, սպառելու են երկրի ողջ հարստությունը, որ մեր ժողովուրդը բարեկեցիկ կյանք չտեսնի: Հակառակ դեպքում ժողովուրդը կլինի ազատ ժողովուրդ: Բարեկեցիկ ժողովուրդը չի կարող լինել ճորտ, ենթակա եւ իշխանություններին հլու-հնազանդ: Ես ասացի` չեմ ուզում հարցը տեղափոխել բարոյական հարթություն, բայց մի շատ ավելի ողբերգական բան եմ տեսնում: Այդ ընտրակաշառվածները չեն հասկանում, որ իրենք մեղսակից են դառնում Սերժ Սարգսյանի բոլոր դավաճանություններին, ոչ միայն ներազգային, այլեւ դավաճանական գործերին, ցեղասպանության ուրացման գործին, Ղարաբաղը տանուլ տալու գործին: Ես մի ավելի տխուր եզրակացություն կարող եմ անել, որն ինձ համար ողբերգություն է: Չէի ուզի այդպես մտածել, բայց կարծես թե մեր ժողովրդի մի զգալի մասը, կարելի է ասել, թքած ունի Ղարաբաղի վրա էլ, հայ-թուրքական հարաբերությունների վրա էլ, ցեղասպանության վրա էլ: Մարդկանց հասցրել են այնպիսի վիճակի, որ օրուգիշեր թաղված հոգսերի մեջ` նրանք այլեւս ի վիճակի չեն անգամ մտածել ազգային արժանապատվության, ազգային իղձերի, ազգային նպատակների մասին: Ահա թե ինչ են նրանք դարձրել մեր ժողովրդին:

Սերժ Սարգսյանը, ինչպես ես սկզբում ասացի, կարող է «փայլուն» հաղթանակ նշել այսօր: Չգիտեմ` նա ինչ շահեց, առնվազն շահեց ժամանակավորապես իր բռնապետությունը եւ երկիրը թալանելը շարունակելու հնարավորությունը: Ժամանակավորապես: Բայց դրանով, վստահ եղեք, նա թուլացրեց մեր պետությունը եւ այն դարձրեց արտաքին ճնշումների հանդեպ խոցելի: Չեմ կասկածում, որ հերթական կեղծված ընտրություններն առավելագույնս կօգտագործվեն Սերժ Սարգսյանից նորանոր զիջումներ կորզելու համար` թե՛ Թուրքիայի, թե՛ Ղարաբաղի հարցում:

Սերժ Սարգսյանը լուծեց նաեւ մի ուրիշ խնդիր: Դրա մասին խոսեցին իմ ընկերները: Նա ոչ միայն խնդիրներ ունի ժողովրդի հետ, ընդդիմության հետ, այլեւ իր շրջապատի հետ, որովհետեւ այնտեղ երբեմն ոմանք չեն հասկանում իրենց կարգավիճակը, եւ երբեմն հանդգնում են իրենց կարգավիճակից ավելի բաների հավակնել: Այս ընտրություններով, մասնավորապես, Սերժ Սարգսյանը պատժեց, նվաստացրեց, իրենց տեղը ցույց տվեց «Բարգավաճ Հայաստանին», Դաշնակցությանը եւ «Օրինաց երկրին»: Մասնավորապես, Գագիկ Ծառուկյանին նա հայրաբար ասաց` չհամարձակվես հանդգնել Գագիկ Բեգլարյանի կրստեր եղբորից ավելի բարձր կարգավիճակի: Սա, բայց, արարի կեսն է: Երկրորդ կեսը Գագիկ Ծառուկյանի սեփականության վերաբաշխումն է, որին շատ շուտով ականատես կլինենք: Թեեւ չեմ ուզում այդ կուսակցության անունն էլ տալ, նախագահի անունը երբեք չեմ տալիս, բայց ուղղակի ձեզ համար մի բացատրություն էլ, որը գուցե ամենամեծ անակնկալներից մեկն է, որը չեք զգացել: Նախագահական ընտրություններում «Օրինաց երկիրը», որը հանդես էր գալիս որպես ընդդիմություն, Երեւանում ստացել էր 12 տոկոս ձայն: Այս ընտրություններում նա ստացել է ընդամենը հինգ տոկոս: Այսինքն, սա ձեր պատասխանն է նրա այն Հուդայի գործողությանը, որը կատարվեց ընտրություններից անմիջապես հետո:

Ասացի, Սերժ Սարգսյանը բազմաթիվ հարցեր լուծեց, բայց, կրկնեմ, նա վտանգեց մեր պետությունը, թուլացրեց այն, ավելի խոցելի դարձրեց արտաքին աշխարհի համար եւ կորցրեց չափազանց կարեւոր մի շանս` այս երկրի հոգեբանական վիճակը բարելավելու համար: Այս ընտրություններով Սերժ Սարգսյանը փաստորեն փակեց երկխոսության եւ ազգային համերաշխության հաստատման ճանապարհը: Նա այրեց բոլոր կամուրջները: Երկխոսության եւ ազգային համախմբման մասին մեր տեսակետը ձեզ հայտնի է: Մենք ասել ենք: Դա միայն կուժեղացներ մեր պետականությունը եւ հնարավորություն կտար դիմակայել արտաքին մարտահրավերները: Փակելով ազգային երկխոսության ճանապարհը` Սերժ Սարգսյանը Թուրքիայի, հայ-թուրքական հարաբերությունների եւ Ղարաբաղի հարցում արդեն իսկ կատարած դավաճանական քայլերին գումարեց եւս մի դավաճանական քայլ, որը ազգի հիմնովին պառակտումն է: Ես սա պաշտոնապես եմ հայտարարում: Մենք բազմիցս ասել ենք, որ քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելու եւ քաղաքապետի օրինական ընտրություններ անցկացնելու պարագայում պատրաստ ենք նստել Սերժ Սարգսյանի հետ բաց, հրապարակային երկխոսության: Հիմա ես պաշտոնապես հայտարարում եմ: Քանի որ Սերժ Սարգսյանը, քաղբանտարկյալների հարցում խաբելով միջազգային հանրությանը, ուզում է մինչեւ վերջ իրականացրած լինել իր քինախնդրությունը, ցուցադրել իր ուժը` ում ուզեմ` կնստեցնեմ, բանտերում կփտեցնեմ, երբ ուզեմ, կթողնեմ, հետո նորից կնետեմ զնդանները. սրանից նա հաճույք է ստանում, սա ուրիշ երեւույթ է: Ուրեմն հետո ինչ-որ մի կիսատ-պռատ զառանցանք մայիսի 28-ին համաներման մասին, դրանից մի օր առաջ ինչ-որ ուղերձ Սարդարապատի ճակատամարտի տոնակատարության առթիվ: Սրանք ուղղակի ամաչելու փաստաթղթեր են: Որեւէ քաղաքացի ոչ միայն մեր երկրում, որեւէ այլ երկրում կամաչեր, եթե իր նախագահն այդպիսի հայտարարություններ աներ: Մեզ էլ ասում են, թե դուք վերաբերմունք ցույց չեք տալիս համաներման մասին Սերժ Սարգսյանի այն հայտարարությանը: Ի՞նչ հայտարարություն է արել, ո՞վ է այդ հայտարարությունից բան հասկացել: Ընդհանրապես դա մեկնաբանելու կարիքը չեմ զգում, որովհետեւ մեր մամուլը փառահեղ կերպով մեկնաբանել էր այդ հայտարարությունը: Սա մի խեղկատակություն էր: Երկրորդը` անցած ընտրությունները: Ուրեմն Սերժ Սարգսյանը մեր առաջարկներից մեկն ուղղակի ծաղրեց, ձեռ առավ: Դա քաղբանտարկյալների հարցն էր: Մյուսն ուղղակի բռնաբարեց` բռնի ուժով իրականացրեց Հայաստանի պատմության ամենաայլանդակ ընտրությունը: Ես չեմ չափազանցնում: Վստահ եղեք, եթե Սերժ Սարգսյանը մնա եւ մի հաջորդ ընտրություն էլ նրա օրոք տեղի ունենա, այդ ընտրությունը ավելի այլանդակ է լինելու, քան այս մեկը: Ասել եմ` Հայաստանում մի բան է պրոգրես ապրում, դա ընտրությունների կեղծման մեխանիզմն է: Ուրիշ ոչ մի պրոգրես Հայաստանում չկա:

Ուրեմն մենք պաշտոնապես հրաժարվում ենք որեւէ պայմանով Սերժ Սարգսյանի հետ որեւէ երկխոսության գնալուց: Պաշտոնապես հայտարարում ենք: Ես չգիտեմ` ում նախագահն է Սերժ Սարգսյանը, Սերժ Սարգսյանը Հայաստանի Հանրապետության նախագահը չէ:

Սերժ Սարգսյանը սովորական բռնազավթիչ է, որից պետք է անհապաղ ազատվել եւ կանգնեցնել դատարանի առջեւ: Սերժ Սարգսյանի ստորագրած ոչ մի փաստաթուղթ մեզ համար իրավական ուժ չունի: Մանավանդ, եթե այդ փաստաթուղթը վերաբերում է հայ-թուրքական հարաբերություններին եւ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործին: Ուստի, քանի մենք կանք, իսկ մենք հավերժ ենք, մեր միակ կարգախոսը լինելու է` «Սերժիկ, »… (Հանրահավաքի մասնակիցները վանկարկում են` «Հե-ռա-ցի՛ր»:) Դուք ասացիք:

Հիմա, մեր առաջիկա անելիքների մասին: Ինչ վերաբերում է հիմային, թե վաղվան, ես վստահ եմ, որ դուք լիովին վստահում եք ձեզ առաջնորդող Հայ ազգային կոնգրեսին: Ուրեմն հիմայի եւ վաղվա հարցի լուծումն էլ պիտի վստահեք նրան: Առաջիկայում մենք ի՞նչ ենք անելու: Ես միշտ էլ, 20 տարվա իմ գործունեությունը ձեր աչքի առջեւ է, հապշտապ որոշումներ չեմ կայացրել: Մինչեւ մենք լրջորեն չվերլուծենք եւ իրադրությունը, եւ զարգացման միտումները, մեր եւ իշխանությունների հնարավորությունները, մենք ժողովրդին որեւէ արկածախնդրության չենք տանի: Դա մոռացեք: Մենք հիմա շատ հանգիստ, հստակ, բայց գերմոբիլիզացված աշխատանք ենք տանելու: Դուք հանգստանալու եք: Դուք կհանգստանաք մինչեւ հաջորդ միտինգը, մենք ենք աշխատելու գիշեր-ցերեկ: Առաջին: Կան ֆորմալ բաներ: Ես շատ մեծ կարեւորություն չեմ տալիս, բայց անելու ենք: Մենք օգտագործելու ենք, օրինակ, ընտրությունների արդյունքների օրինական բողոքարկման համար բոլոր հնարավորությունները: Դիմելու ենք ե՛ւ Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողով, ե՛ւ Վարչական դատարան` ընտրություններն անվավեր ճանաչելու նպատակով: Շատ մեծ կարեւորություն չտալով դրան, բայց սա մենք անելու ենք մինչեւ վերջ, եթե հարկ լինի` անգամ եվրոպական ատյաններ: Անկախ սրանից` մենք շարունակելու ենք հզորացնել համաժողովրդական պայքարը այնքան ժամանակ, քանի դեռ չենք հասել մեր վերջնական նպատակին` ավազակապետության վերացմանը: Վհատվելու, տրտնջալու, պայքարի օրինական միջոցներից հիասթափվելու, պարտվողական տրամադրությունների կարիք չկա: Իրենք են գիշեր-ցերեկ ահուդողի ու սարսափի մեջ: Ես իմ համայնքային հանրահավաքներից մեկում ասացի` ի՞նչ է նշանակում պարտվել քաղաքական պայքարում: Այդպիսի բան գոյություն չունի: Այնքան ժամանակ, քանի դեռ պայքարը շարունակվում է, պարտության մասին խոսելն անհեթեթություն է: Պարտություն կարող եք համարել միայն այն դեպքում, եթե մենք դադարենք պայքարել: Իսկ մենք պայքարը դադարեցնողը չե՛նք: Կա մի դասական գերմանացի ստրատեգ` Կլաուզերից: Նրա խոսքերով` քանի դեռ որեւէ պայքարում չի կոտրված մրցակցի կամքը, նա պարտված չէ: Իսկ պայքարի մեր կամքը կոտրել հնարավոր չէ, ուստի` Պայքար, պայքար մինչեւ վերջ:

Ես, իմ ընկերները, Կոնգրեսի բոլոր ղեկավարները ձեզ հրաժեշտ ենք տալիս բարձր տրամադրությամբ, եւ մեր հաղթանակի անխուսափելիության գիտակցությամբ: Նույնը մաղթում եմ ձեզ: Իսկ հաջորդ հանրահավաքը տեղի կունենա հունիսի 12-ին, ժամը 19:30-ին, երբ մենք պատրաստ կլինենք ձեզ ներկայանալու շատ ավելի մշակված եւ հստակ ծրագրով:

Ուշադրություն: Ես ասացի, մենք այլեւս կամուրջներն այրված ենք համարում եւ հրաժարվում ենք որեւէ երկխոսությունից այս իշխանությունների հետ: Այս կոնտեքստում կարեւոր է նաեւ ձեզ տեղեկացնել, որ Կոնգրեսի անդամ կուսակցությունների որոշմամբ` »Հայ ազգային կոնգրես» դաշինքի ցուցակում անդամագրված` Ավագանու բոլոր թեկնածուները հրաժարվում են իրենց մանդատներից:

GM files for bankruptcy protection.

Today I'm glad I dumped my GM stocks last year. It was at a staggering 80% loss - sold to cover the tax liability on realized gains earlier in 2008. While I did not like their management style and the way the culture in the company is (basically, it was [is] a war between the management and the union), I do not like the current situation either.

The government has grown way too powerful and the taxpayers now own major chunks of companies affected by the recession. It is not the government's job to own corporations. The taxpayers have no business in running the corporate America. Let the investors deal with the economy. I do not fall for the fallacy that it was the deregulation that caused this mess. It was time to pay the piper for our reckless lifestyles.

I don't even know why they do it.

That is, why they hold 'elections' in Armenia.

How is that country going to survive, let alone prosper, in the long run, I don't know.