Գարեգին Չուքասզյան [...] Տեսեք, Խորհրդային Միության ժամանակաշրջանում ռուսական դպրոցների քանակը կրիտիկական զանգվածի էր հասել եւ շատ դժվար էր պատկերացնել, որ կգա մի պահ, նպաստավոր ժամանակ, որ կկարողանանք այդ հիվանդագին վիճակից դուրս գալ եւ ամբողջ համակարգը հայացնել (իհարկե, ահռելի դիմադրության շնորհիվ): Նույնը վերաբերում է առհասարակ ամբողջ անկախության գաղափարին: 88-ից սկսած Ղարաբաղյան շարժումը շատ երկար տեւեց մինչեւ ժողովուրդը անցում կատարի դեպի անկախական շարժում: Շատ փոքրաթիվ մարդիկ էին, որ ընդունում էին անկախության հնարավորությունը` լինելով շատ հայրենասեր, բնավ չէին պատկերացնում անկախության հնարավորությունը: Հետո` ինչ-որ պահից սկսած, արդեն հասարակության գիտակցության մակարդակը փոխվեց: [...]

  What he says is absolutely true. It was very rare to come across a person in early 1988 that could even imagine an independent Armenia. Not until July of 1988, AFAIK, at least. It was then that Karabakh Committee started thinking about forming HHSh and sowing the seeds of the idea of independent Armenia.