No one has answered for March 1. In the footage, there are bone structures for an exploded head and an upper jaw. Neither of the 10 victims recognized officially has such injuries.
That is why I think the number of victims is understated. There are also instances of people disappearing and then their bodies being found a few days into March, 2008. But none of these cases, or missing people, have been investigated.
I do not remember students striking since 1988. I remember in school in the early 90-s the ARF wanted us to strike but no one did.
It is probably significant.
Raffi's approach of allowing people around Armenia to express their concerns about the election results instead of concentrating in Yerevan is new. While it makes sense for the people who live in the West that when you have an idea, you should have a road show rather than focus on one demographic, it had not been done in Armenia during post election period. It has been done for pre-election times, most memorably in 1999 when Karen Demirjian took his message of "the need to pull Armenia out of the hole it was in".
Let us see how this will proceed and end.
[...]or because they are not really opposition parties[...]
This is the feeling I get when I look at the political scene in Armenia. Below is an excerpt from the the blog post by Katherine Leach, the UK Ambassador in Armenia.
We really welcome President Sargsyan’s commitment to holding Armenia’s best ever election. But it is disappointing that three of the key non-government parties in parliament are neither putting up a candidate of their own nor backing any other. Are these parties not standing because they lack finance, because they lack trust in a fair result, or because they are not really opposition parties as we would normally understand the concept? If they lack finance, is it because potential wealthy backers are concerned about what will happen to their businesses if they back the wrong horse – or because they have not found a way of communicating their message in a way which would inspire donations from the general public? (It’s interesting that, despite predictions to the contrary, President Obama raised more funds than Mitt Romney in 2012, largely thanks to his success in connecting with voters and activists and getting many small donations of under $200). In monitoring the campaign and talking to members of all the parties over the next month, we’ll be doing our best to understand what more could be done to promote a truly vibrant spirit of political competition.
But after over a decade of elections badly marred by fraud, perhaps the biggest challenge for the Armenian authorities in this election is trying to rebuild and win the trust of its people and partners. Will this happen? I very much hope so. Looking from the outside, it seems to me that the following three areas are crucial ones for state authorities to focus on during the election period – and in the follow-up period afterwardsFor the full post, please follow this link:
The mirage is that the pendulum swings and some people get squished under it. While Oskanian acted in bad faith in 2008, as far as karma goes, his is not the dirtiest of the current politicians. There are others, especially his boss, who are responsible for the spilled blood of our compatriots on the streets of Yerevan. I remain cynical of the whole "thaw in the Armenian political scene" propaganda line. Nothing has changed and I think this is an attempt by the regime to rehabilitate Oskanian and build a martyr out of him. He would then look like a legitimate opposition candidate for presidency while being an empty suit that loses to Serj.
I hope some of my Armenian readers have had the opportunity to find time to look above the recent charade of elections in Armenia. This year's NATO summit is being held in Chicago and countries that are members or are affiliated with NATO have gathered to discuss the current issues. Armenia has had a close relationship with NATO and it is imperative to continue the close ties in the future. One would expect that the bench warmer for the president of Armenia, Serj Sargsian, be there as well. Unfortunately, he is not, and he has sited "passages of concern" in a draft declaration as a reason for skipping it. I am a small town blogger but reason tells me that if there are "passages of concern" in a declaration, you do not stick your head in the sand but actively try to modify those passages in your favor. So, he gets an "F" on this but his refusal to take part still remains puzzling. That is, until you remember that Putin declined to take part in the summit and he announced about it last week. Serj Sargsian should have the intellectual honesty to admit that he got orders from Putin and that's why he is not taking part in the summit as well. http://www.azatutyun.am/content/article/24588092.html
Բաց նամակ Վանաձորում կազմակերպված ցույցի վերաբերյալ
Մենք գրում ենք՝ հայտնելու մեր մտահոգությունը 2012 թ. ապրիլի 16-ին Վանաձորում տեղի ունեցած միջադեպի վերաբերյալ:
«Ստոպ» կինոփառատոնի շրջանակներում Խաղաղարար նախաձեռնությունների կովկասյան կենտրոնը պլանավորում էր 2012 թ. ապրիլի 17-ին ադրբեջանական ֆիլմերի ցուցադրություն կազմակերպել Հելսինկյան Քաղաքացիական Ասամբլեայի (ՀՔԱ) Վանաձորի գրասենյակում: Խաղաղարար նախաձեռնությունների կովկասյան կենտրոնը խնդրել էր ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակին տարածք տրամադրել ֆիլմերի ցուցադրության համար և որպես իրավապաշտպան կազմակերպություն, որը հարգում է արտահայտման ազատությունը՝ ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակը չէր մերժել:
Գյումրիում, որտեղ այն պետք է տեղի ունենար 2012 թ. ապրիլի 12-ին, փառատոնն ընդունվել էր բողոքի ակցիայով և բռնությամբ: Թեև Գյումրիում փառատոնը տեղի չէր ունեցել, ԽՆԿԿ նախագահը հաստատակամ էր այն անցկացնելու Վանաձորում:
36 կազմակերպություններ, ներառյալ՝ հասարակական կազմակերպություններ, Երկրապահ կամավորների միությունը և քաղաքական կուսակցությունների տեղական ներկայացուցչություններ, ստորագրել էին կոչ լոռեցիներին, որում հորդորում էին 2012 թ. ապրիլի 16-ին դուրս գալ և բողոքել ընդդեմ փառատոնի կազմակերպիչների ու աջակիցների և պահանջել, որպեսզի փառատոնը չեղյալ հայտարարվի, այլապես սպառնում էին քայլեր ձեռնարկել փառատոնի անցկացման օրը:
Ապրիլի 16-ի առավոտյան Գեորգի Վանյանը տարածել էր հաղորդագրություն փառատոնը հետաձգելու վերաբերյալ՝ «կեղծ հայերնասերների» կողմից բռնությունները և այլ գործողությունները կանխելու նպատակով: Սակայն ժամը 11:00-ի սահմաններում շուրջ 200 ուսանողներ, նախկին ազատամարտիկներ և քաղաքական կուսակցությունների ներկայացուցիչներ, հավաքվել են Հայքի հրապարակում և երթով շարժվել դեպի ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակ: Ցուցարարներին առաջնորդել են Երկրապահ կամավորականների միության և քաղաքական կուսակցությունների տեղական ներկայացուցչությունների ղեկավարներց, որոնք ներս են մտել գրասենյակ՝ բանակցելու Արթուր Սաքունցի հետ և հորդորելու նրան՝ չեղյալ հայտարարել փառատոնը: Գրասենյակ մտած պատվիրակությունը բաղկացած է եղել մոտ 15 հոգուց, սակայն այլ ցուցարարներ նույնպես ներս են մտել: Նրանք սպառնացել են ջարդել սարքավորումները և գույքը և կոպտորեն վիրավորել են ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակի անձնակազմին: Ցուցարարներից մեկը պոկել է պատից կախված պաստառը՝ այն կոչելով հակահայկական (պաստառի վրա գրված էր «Ղարաբաղյան պատերազմի անհայտ զինվորների խնդիրները՝ Վանաձոր-Գյանջա»): Պատվիրակությունը փորձել է հանգստացնել իրենց աջակիցներին, սակայն ապարդյուն:
Արթուր Սաքունցը տեղեկացրել է պատվիրակությանը, որ փառատոնը հետաձգվել է: Պատվիրակությունը ծափահարել է և խնդրել Սաքունցին դուրս գալ ու հայտնել ամբոխին այդ մասին: Մինչ պատվիրակությունը ներսում է եղել, դրսում ամբոխը բացականչել է. «Դավաճաններ, ամոթ և թուրքեր» և պահանջել չեղյալ հայտարարել միջոցառումը: Արթուր Սաքունցը դուրս է եկել և տեղեկացրել ամբոխին, որ Գեորգի Վանյանը հետաձգել է փառատոնը: Ամբոխը գոհունակությամբ բացականչել է, սակայն երբ Սաքունցը վերադարձել է գրասենյակ, ամբոխն սկսել է պահանջել, որ փառատոնը ոչ թե հետաձգվի, այլ ընդհանրապես չեղյալ հայտարարվի: Ամբոխն սկսել է ձվեր և քարեր շպրտել գրասենյակի ուղղությամբ: Երկու քար ջարդել են գրասենյակի պատուհանները, իսկ նրանցից մեկը հարվածել է գրասենյակի աշխատակցուհու ոտքին: Ցույցի և այս հարձակումների ողջ ընթացքում 4 ոստիկաններ գնվել են ամբոխի կողքին և ոչ մի քայլ չեն ձեռնարկել: Որոշ ոստիկաններ կանգնած են եղել ամբոխի ետևում և ուղղակի դիտել են, թե ինչպես է հարձակումը տեղի ունենում: Կազմակերպությունը զանգահարել է ոստիկանության Վանաձորի բաժանմունք, (որոնք ի դեպ ժամանել են միայն ամբոխի հեռանալուց հետո):
Ցուցարարների պատվիրակությունը վերադարձել է գրասենյակ և պահանջել, որ Արթուր Սաքունցը վերադառնա ամբոխի մոտ և հայտարարի, որ փառատոնն ընդհանրապես տեղի չի ունենալու: Սաքունցը պնդել է, որ հայտարարություն կտա բռնության և միջոցառման վերաբերյալ, բայց պատվիրակությունը հայտնել է, որ չեն կարող ցրել զայրացած ամբոխը և Սաքունցը պետք է խոսի նրանց հետ: Երկար բանավեճից հետո Սաքունցը դուրս է եկել և տեղեկացրել ամբոխին, որ փառատոնը տեղի չի ունենա:
Ամբոխն այնուամենայնիվ չի լքել տարածքը և պատվիրակությունը ստիպված է եղել նորից առաջնորդել նրանց Հայքի հրապարակ: Ոստիկանությունը ժամանել է տարածքն ուսումնասիրելու միայն ամբոխի հեռանալուց հետո: Գրասենյակի ներսում և դրսում գտնվող անվտանգության տեսախցիկները տեսաձայնագրել են ամբողջ ընթացքը և տեսագրությունը տրամադրվել է ոստիկանությանը:
Այս միջադեպի լույսի ներքո ցանկանում ենք արտահայտել, որ մենք դեմ չենք ցույցեր անցկացնելու և ցուցարարների կողմից սեփական կարծիքը արտահայտելու իրավունքին, սակայն մենք շատ մտահոգ ենք, որ ոստիկանությունը հրաժարվել է միջամտել, երբ տեղի են ունեցել վայրագ գործողություններ մի կազմակերպության դեմ, որի հիմնական նպատակն է՝ կառուցել այնպիսի հասարակություն, որտեղ մարդու հիմնական իրավունքները պաշտպանված են:
Անկեղծորեն՝
ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակի խորհուրդ
Քրիստ Մարուքյան
Ագնեշկա Կլոսովսկա
Զիգֆրիդ Վեբեր
Արմեն Սարգսյան
Պասկալ Բոկկերս
Serjik might be an illegitimate president but the fact is that he sits in president's office as a bench warmer so he he has certain duties until a legitimate president is elected. He fulfilled one of those duties at Seoul yesterday by speaking at the summit.
«Ցանկալի արդյունքներ գրանցելու նպատակով մենք հետեւողականորեն եւ պատրաստակամորեն աջակցել եւ իրականացրել ենք առաջարկվող ծրագրերը, կոնկրետ քայլեր ենք ձեռնարկել վերահսկողության գործուն մեխանիզմ ստեղծելու ուղղությամբ», - ընդգծել է Սերժ Սարգսյանը։
via nazarian
